Negende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 30

XXVIII

school, dat hierachter volgt, zal onzen lezers daarvan stellig den levendigen indruk geven. Was het vóór eenige jaren alleen zaaienstijd, nu is de oogsttijd reeds eenigermate aangebroken, en de vruchten van het onderwijs werden openbaar in de velen, die de CoUegiebanken konden verlaten, om in te gaan in het werkelijke leven en daar zelveii als zaaiers werkzaam te zijn, om de heilige beginselen, die wij voorstaan, te bevorderen. Maar meer nog schonk ons de Heere te zien. Of was het jaar 1888 niet een bij uitnemendheid gewichtig en gezegend jaar voor ons vaderland? Bleek het niet bij de stembus, dat de voorstander^ van de beginselen der revolutie een gevoelige nederlaag hadden geleden ? Was het gevolg daarvan niet het optreden van een antiliberaal ministerie, waardoor de overmacht der liberale partij, voor het oogenblik althans, gebroken is, en voor ons vaderland betere tijden zijn te hopen, waar recht en gerechtigheid weer heerschappij zullen voeren, in de plaats van partijzucht en haat tegen al wat nog rekent met Gods Woord? Maar des te grooter wordt nu de behoefte aan mannen, onderwezen in de beginselen, waaraan de oprichting onzer Universiteit haar ontstaan te danken heeft. Des te heiliger wordt nu de plicht voor de ouders, om hunne zonen nu niet langer te zenden aan de Universiteiten, waar onze tegenstanders gekweekt worden. Ja, op dat punt kan niet genoeg de aandacht gevestigd worden. Spraken wij van koop en van vrees — zoo willen wij hier met volkomen openhartigheid uitspreken^ dat dit ons het meest vi-ees voor de toekomst inboezemt, dat de geloovige en gereformeerde ouders nog steeds te goede verwachting hebben van de overheidshoogescholen, nog steeds te weinig oog hebben, dat het zoo ontzaglijk veel beslist voor de toekomst hunner zonen, in icelk spoor zij geleid worden door het onderwijs, dat zij aan de Universiteit ontvangen; en dat die zonen weer over weinige jaren geroepen zullen worden, de beginselen, waarin zij onderwezen werden, hetzij ten goede of ten kwade, op de markt des levens te brengen. Te veel moet nog geklaagd worden, zooals onze verslaggever in 1885 deed, waar hij schreef: „Terwijl de eenvoudigen in den lande de behoefte erkenden aan een onderwijs, gebouwd op Gods Woord, geheiligd door dat Woord en het gebed — hebben de hoogere standen gemeend, dat de invloed van moederlijke liefde en vaderlijke vermaning, de huiselijke opvoeding krachtig genoeg zouden zijn om den verderfelijken geest der het geloof vijandige irtiddelbare en hoogere scholen te overwinnen, met geen anderen uitslag, dan dat steeds meerderen afvallig werden van het voorvaderlijk geloof; dat ook de zonen uit de beste geslachten door de hedendaagsche wijsbegeerte werden omgevoerd, om dan — zoo zij al niet tot openbare bestrijding van dat geloof vervielen — op te treden als bemidde-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen