Jaarboek 1926 - pagina 20

28

vervullen van een opgedragen taak. Hij was niet maar amanuensis. Neen, hij was: Van Oversteeg. En in den loop der tijden maakte het op al wie hem kenden in zijn 'werk den indruk, aiisof het woord „amanuensis" nu ja niet veel meer was dan een naam, omdat de betrekking, waarin hij werkzaam was, toch in een benaming moest worden uitgedrukt. Typeerend was in dit opzicht, dat menigeen wel eens vroeg, wat dat vreemde woord toch eigenlijk wilde zeggen. Want Van Oversteeg leefde voor de. Vrije Universiteit. Ze had van het begin af de liefde van zijn hart. In het eenste Jaarverslag omzeir Vereeniging over 1880, toen wij onze begunstigers, no'g sleöhts bij honderden konden tellen, kwam zijn naam al voor onder de ongeveer 300 begunstigers te Rotterdam. En, eigenaardig, zijn haam volgt daar op dien van den heer G. Logeman, aan wien hij voor izijn geestelijke vorming zoo ontzaglijk veel heeft te danken. Hij iwas destijds nog werkzaam op het kantoor van de Nutsspaarbank, de in Rotterdam zoo populaire inrichting, voor wier soliditeit hij jaren later het nog opnam in «en ingezonden stuk in De Standaard, toen (het was het begin van den oorlog) de menschen in paniek-stemming hun spaaxpennin^en ook daar miet meer veilig waanden. Aan deze instelling had 'hij .ruimi&choots de gelegenheid om zijn administratieve gaven te ontwikkelen. En wat kon hij met genoegen over die tijden spreken! Men meene echter niet, dat hij in dit werk opging. Neen, het Koninkrijk Gods 'had de liefde van zijn hart. En van zijn (vrijen tijd gaf hij daaraan zooveel hij kon. Vooral aan de Zondagsschool en aan de Jongelingsvereeniging „Obadja" wijdde hij zich. 'Wie hem daar in Rotterdam, zijn vaderstad, ontdekt heeft, weten we niet. Maar wel weten we, dat hij ons door Gods bestel is gegeven als de redhte man lop de rechte plaats. Toen hij zich presenteerde en hem werd gevraagd, of 'hij ook verstand 'van administtatie had, was zijn antwoord: Dat wil ik u wel bewijzen, als ik u zeg, dat de administratie hier 'heöl anders moet worden aangepakt. En Ihij heeft haar aangepakt. Hij 'hield van „aanpakken". Dat was zijn wachtwoord, als anderen in 'verlegenheid de handen in den schoot lieten liggen. Ook in dit opzicht was hij een echte Rotterdammer. Van Oversteeg is voor onze Vrije Universiteit een gave van God geweest, ter .rechter tiJd ons door Zijn ,giinst geschonken. God zelf had hem tot den arbeid toebereid. Zooals Hij ons in onze eerste hoog'leeraren de mannen gaf, die wij toen zoo noodig hadden, om voor onze Universiteit de plaats op 'het wetenschappelijk erf te veroveren, — zoo was Van 'Oversteeg de man, dien wij behoefden om de organisatie onzer Vereeniging vast te doen inwortelen in het 'hart van ons Gereformeerde volk, dat toch de levensbodem is, waarin onze school alleen tieren kan, en waaruit zij onder Gods zegen haar levenssappen trekt. Want — nog eens •— Van Oversteeg leefde voor „de Vrije". Omdat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen