GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Jaarboek 1967 - pagina 71

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jaarboek 1967 - pagina 71

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

van vooropstaande normen en ideeën alleen - het was zelfs in de eerste plaats, dacht ik, gebaseerd op een verstaan van het concrete geval. Geval . . . het was geen ,,geval" voor Waterink, maar een mens waarmee hij in persoonlijk contact poogde te komen - waartoe zijn zeer grote psychologische gaven hem meestal ook in staat stelden. Zó herinneren wij ons hem het liefst: kinderen en volwassenen „in de k n o o p " begrijpend tegemoet tredend en met zijn wijsheid een uitweg wijzend. Zeer velen hebben zeer veel aan deze éne man, deze oprechte christen, te danken gehad. Ook wij, zijn opvolgers! U zult zich misschien wel eens verwonderd hebben over de verscheidenheid in deze opvolgersleerlingen: verscheidenheid in aard, in opvattingen over en wijze van de wetenschapsbeoefening, toch - allen telgen van één vader? Hoe is het mogelijk! Dit feit bewijst ten duidelijkste dat professor Waterink een waarlijk, groot pedagoog was. Hij poogde niet te vormen en te stempelen naar zijn evenbeeld, hoezeer hij overtuigd was van de juistheid van zijn visie. Opvoeden was voor hem (speciaal bij ouderen) begeleiden, richting wijzen, vooral stimuleren van eigen initiatief èn op tijd loslaten, vri/'-laten om zichzelf te kunnen zijn. Als basis hiervan ervoeren wij steeds: zijn vertrouwen in ons, ook als wij een andere richting gingen. Daarvoor zijn wij hem nog het meest dankbaar! Het heeft menigeen wel eens verbaasd, dat deze éne man zovele opvolgers moest hebben. Terecht het verbazingwekkende was echter, dat al dit werk tevoren door één man werd gedaan. Dit kon doordat Waterink vele talenten had ontvangen (van God uit genade ontvangen, zou hij zeggen) èn vooral dat hij deze alle productief heeft gemaakt. Laten wij tenslotte toch nog niet in ,,dierbaarheden" vervallen - dit past niet. Maar ik geloof nuchter blijvende te mogen wijzen op de gelijkenis van de talenten. De Heer zegt daar tegen de mens, die alle zijn talenten productief maakte: „Welgedaan!" Zouden wij dit niet mogen beamen en dankbaar terugblikkend op Waterink's arbeid, mogen constateren,, welgedaan!"? G. Wieknga Amstelveen 69

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1967

Jaarboeken | 172 Pagina's

Jaarboek 1967 - pagina 71

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1967

Jaarboeken | 172 Pagina's