Jaarboek 1974-1975 - pagina 39

geestelijke verstening door en herstelde zich op sommige plaatsen nooit van geleidelijk ontstane bloedarmoede als haar al geen plotselinge slagen hadden getroffen. Bologna betekende na grote bloei lange tijd heel weinig; Parijs was in de 15e eeuw een gebluste vlam; over het Oxford der 18e eeuw heeft Gibbon zijn vernietigende vonnis geveld, tevens aan de kaak stellend hoe er hoogleraren waren die niet het uiterst incidenteel college geven, daarentegen wel het op gezette tijden hun traktement innen als gevestigde plicht beschouwden. Maar ook ontstond nieuw leven op momenten dat alles tegen leek te zitten: de duitse eenheid, waar zij dan tenslotte op uitgelopen moge zijn, had haar aanvang in gedurende de Napoleontische overheersing gestichte krachtige hogescholen. Met vermijding van elk onderschatten der huidige universitaire problemen ware het verkeerd de indruk te wekken, alsof wij onder de vragen van academisch onderwijs en onderzoek in alle opzichten zwaarder zuchten dan vroeger ooit het geval is geweest. Om dadelijk voor de macht van het getal te bukken kan niet goed zijn. Dat er veel meer jongelui dan vroeger gaan studeren behoeft de universiteiten nog niet onhanteerbaar te maken. Wij hebben kansen gemist. Er is jammer genoeg geen grens gesteld aan de groei van afzonderlijke instellingen. De ellende van te grote universiteiten berokkenen wij onszelf ofschoon de monsterachtige afmetingen in het buitenland aangetroifen niet bereikend - daar geldt noch de 100.000, noch de 200.000 limiet - ; wij missen een spreidingsplan voor wetenschappelijk onderwijs, iets wat nu niet zo bijster moeilijk zou zijn op te stellen. In plaats daarvan proberen wij verkiezingswinst te slepen uit het resultaat van incidentele, in de schemer van het onnauwkeurig politieke weten genomen beslissingen: de medische nederzetting te Maastricht. Universiteitsstichting moge ambitieus zijn, getuige De Gaulle's uitspraak: „Puisque Napoleon avait eu son université, pourquoi je n'en aurai pas eu la mienne?". Edoch niet alle eerzucht werkt verkeerd en massale opeenhoping van studenten en docenten leidend tot vernummering en tot het overnemen van ook uit het bedrijfsleven bekende structuren - voor gigantische of althans grote ondernemingen nuttig - is noodlottig en moet worden uitgesloten. Er wordt gezworen bij eenvormigheid: de bedrijfsorganisatiebureaux, die louter in schema's denken, in hiërarchische en in staflijnen, die voor echte bewegingsruimte geen oog hebben en zich verwonderen over hoge uitvalpercentages omdat een beperkte kijk erkenning der wenselijkheid van enige universitaire wildgroei en van veel gespreidheid in betrekkelijke zelfstandigheid belet, zullen voor de eigengeaardheid der universiteiten - en ook van onze hogeschool - in toenemende mate een gevaar opleveren, daar zij de drastische, maar medisch37

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen