Jaarboek 1980-1981 - pagina 157

waarmee hij de inhoud van zijn gedachten vorm gaf. In een college, dat hij op 22 augustus 1969 als decaan van de theologische faculteit gaf bij de opening van de nieuwe cursus over de wetenschappelijke benadering van de Bijbel zei hij: 'We zullen bij dit alles ons een enigzins zelfstandig oordeel moeten vormen, niet door de knieën moeten gaan voor leuzen, voor suggestieve kreten. De wetenschappelijke bestudering van de Bijbel zal ons moeten wapenen tegen de tendens, die tegenwoordig zo sterk is, het spreken met nuances gering te schatten, te menen, dat alleen categorische uitspraken van belang zijn'. Deze uitspraak kan gelden als de korte kenschets van de attitude, die voor Ridderbos zelf steeds kenmerkend is geweest en die hem stempelde tot de bezonnen geleerde, welke allerwege in aanzien stond vanwege zijn integriteit, zijn waarheidsliefde en zijn streven mensen en ideeën recht te doen. Ook internationaal genoot Ridderbos respect, zoals o.m. blijkt uit het feit, dat verschillende van zijn geschriften in het buitenland het licht zagen. Van zijn beschouwingen over Genesis 1 verscheen een Engelse vertaling, terwijl van zijn inaugerele rede onlangs een Duitse versie werd gepubliceerd. Een omvangrijke monografie over de structuur van de Psalmen werd eveneens in het Duits uitgegeven als 'Beiheft' van het Zeitschrift für alttestamentliche Wissenschaft. Wat Ridderbos als auteur presteerde was veelal de resultante van zijn onderwijs. Zijn taak als docent had naar zijn eigen overtuiging een hogere prioriteit dan zijn activiteit als scribent, ook in de opzet en indeling van zijn arbeidsprogram. Het is bekend, dat Ridderbos in de begeleiding van zijn studenten, met name ook zijn promovendi, een groot deel van zijn tijd en energie investeerde. Consciëntieus bereidde hij zich voor op zijn colleges, waarin de minutieus analyserende docent zich tevens ontpopte als de dienaar van het Woord, die erop uit was bij zijn leerlingen liefde tot en eerbied voor dat Woord te wekken. Niet alleen door zijn kundigheid maar ook door zijn persoonlijkheid wist hij leerlingen aan zich te binden. Die persoonlijkheid is feitelijk het best te kenschetsen door woordcombinaties: omzichtig en vastberaden, droog en humoristisch, nuchter en gevoelig, verstandelijk en emotioneel, verbondenheid aan eigen kerk en milieu en openheid voor het andere en de anderen. Wat dit laatste betreft: bij zijn afscheid op 3 oktober 1975 - twee dagen na het ingaan van zijn emeritaat - verrastte Ridderbos ons met de vermelding van twee leermeesters, die hem op het gebied van de oudtestamentische wetenschap het meest hadden gevormd. Naast zijn vader noemde hij Mowinckel, die hij had bestreden maar die, zo zei hij, tevens vrij diepe sporen in zijn denken had nagelaten. Ridderbos' afscheid volgde kort na zijn vijfentwintigjarig 155

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen