Jaarboek 1980-1981 - pagina 135

verliezend, gaven verholen af en toe aanleiding tot enige wrevel. De wijsbegeerte der wetsidee, die sommigen als het ware meesleepte, werd door anderen met terughouding bejegend. Van tijd tot tijd schrikten hoogleraren niet terug voor het uiten van toenmalig als nogal geruchtmakend beschouwde opinies. Deze kwesties en vele anderen heeft mr. Donner met aanvankelijk als starheid, betutteling, schoolmeesterij en handigheid aangevoeld wijs inzicht behandeld. Hij had wel eens een sterke sympathie voor deze, soms een verscholen antipathie jegens gene. Het was vooral in het begin zijn gewoonte om onder vermijding van het persoonlijk kwetsende uiterst scherp te toetsen; de examinaties waaraan faculteitsbestuurders werden onderworpen waren niet mals. Dwaasheden werden met onverbiddelijkheid geketst. Een docent die eigenmachtig zijn leeropdracht dacht te moeten verruimen, kon onmogelijk op clementie rekenen. Toen een tweetal professoren samen een plannetje voor een instituut hadden uitgedacht - zonder er verder iemand in te kennen - dat voor die tijd een ongehoord hoge investering vergde en waarin nota bene een post 'zitje voor de hoogleraar-directeur' was verwerkt, vielen de ogen van de presidentcurator zelfs niet meer toe - anders nogal eens gebruikelijk - maar werd aanstonds met de desbetreffende 'de vloer gedweild' zoals jongere hoogleraren die dit procédé mits op anderen toegepast ten zeerste waardeerden, genoemde handeling pleegden aan te duiden. Daarentegen rees er niet de geringste moeilijkheid als een projekt werkelijk deugdelijk in elkaar zat. Een pas benoemd docent was er van op de hoogte gesteld dat het verstandig zou zijn kort maar krachtig de plannen toe te lichten, veel materiaal bij zich te hebben en het er op toe leggen mr. Donner niet te spoedig aan het woord te laten; de overvolle agenda kon dan voor verdere beveiliging zorgen. De betrokkene had er deze elegante oplossing voor dat hij tijdens het handen drukken reeds praatte, al pratend de tafel met meegebrachte paperassen bedolf, nog steeds pratend op deze paperassen tikte en succes oogste. Er stak veel goeds in zijn voorstellen zo luidde het weerwoord; zij zouden nog wel wat nadere uitwerking vragen, maar de ingeslagen weg leek toch de juiste. In gevallen als deze gold een man een man, een woord een woord; de afwikkeling kon met bekwame spoed volgen. De verwijten van starheid, betutteling, schoolmeesterij en handigheid hielden over het algemeen, in de vorm waarin zij werden geuit, geen steek. Een docent had wetenschappelijk niet beantwoord aan de geldende maatstaven. De pijnlijke kwestie in het voor hem tenslotte bevredigend verlopen onderhoud werd 133

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen