Jaarboek 1985-1986 - pagina 57

De universitaire traditie kent een aantal openbare redevoeringen, van welk soort één specimen u vanmiddag geboden wordt. Tradities dienen met zorg en aandacht omringd te worden, hetgeen ten gevolge heeft dat met name wat de vorm betreft steeds aanpassing zal dienen plaats te vinden aan wat de eigen tijd vraagt. Dergelijke aanpassingen zijn niet nieuw; niemand zal er thans aan denken een oratie in het Latijn te houden en toch was er een tijd waarin men meende dat men alleen in het Latijn zich wetenschappelijk diende uit te drukken. Vandaag mag ik u confronteren met een nieuwe aanpassing. Was in vroeger tijden de wetenschapsbeoefenaar de typische individualist, tegenwoordig maakt hij deel uit van een team. Hij bedenkt het niet allemaal meer zelf; de basis van zijn handelen ligt in zijn vakgroep. Terzijde dient te worden opgemerkt dat thans niet aan de orde is de vraag of met name van overheidswege dit systeem niet wat gechargeerd wordt; het is hier heus de wal die het schip wel zal keren. Hoe het ook zij, vandaag staat het wetenschappelijke project ook bij de alpha-faculteiten in het middelpunt van de belangstelling. Toen nu de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van onze universiteit vernam aan de beurt te zijn voor het leveren van een orator voor deze vergadering, kwam de gedachte naar boven die rede een neerslag te doen zijn van een meer uitgebreid onderzoek waaraan veel meer leden dan slechts één hun medewerking zouden verlenen. Deze gedachte vond steun in het praktische gegeven dat, gelet op de omstandigheid dat op een lustrumvergadering nog meer zaken aan de orde komen, de voor die rede beschikbare tijd nogal beperkt is. Wat ligt dan meer voor de hand een onderzoek te laten verrichten waarbij de faculteit in haar geheel is betrokken, de resultaten van dit onderzoek te publiceren en de lustrumrede te verheffen of te degraderen, net wat u wilt, tot een ook voor juridisch niet geschoolden aanhoorbaar verhaal waarbij enkele saillante punten aan de orde komen. 23 jaar geleden heeft W.F. de Gaay Fortman ter gelegenheid van de 82e dies van onze universiteit een rede uitgesproken onder de titel 'Het geheim van het recht'. Het is in die rede, welke vandaag nog niets aan waarde heeft ingeboet, dat als het geheim van het recht drie elementen worden genoemd: - geen stuk van het leven is onttrokken aan het beslag van het recht - ieder wil het recht aan zijn zijde hebben - wij toetsen het recht aan zekere, niet omschreven maatstaven. Deze elementen worden dan verwezenlijkt door het brengen van orde, het verlenen van vrijheid alsmede, en dat is wellicht het meest ontzagwekkende aspect van het recht, door de mogelijkheid om te straffen. Deze door De Gaay Fortman aan de orde gestelde zaken leggen de rechtsbeoefenaar en met name degenen van hen die geroepen zijn tot onderwijs en onderzoek, de taak op om daar, waar binnen het maatschappelijke leven ontwikkelingen gaan55

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen