Jaarboek 1988-1989 - pagina 105

Verknocht aan de Vrije Universiteit is dr. Klaas van Nes, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, zijn hele leven geweest. Op 16 januari 1989 is hij overleden, 74 jaar oud. Als voorzitter van het College van Bestuur ging hij in 1979 met pensioen. Hij bleef voorzitter van de eeuwfeestcommissie en gaf in 1980 leiding aan de reeks van festiviteiten waarmee de Vrije Universiteit haar honderdjarig bestaan vierde. Van Nes deed dat, zoals het zeer vele dat hij in zijn leven gedaan heeft, met het enthousiasme dat kenmerkend was voor zijn persoonlijkheid. In 1932 kwam Klaas van Nes, eerste in zijn familie die ging studeren, de Vrije Universiteit binnen als studenten in de scheikunde. Hij was een der eerste studenten aan de de Faculteit der Wiskunde en Natuurwetenschappen, opgericht in 1930. Prof.dr.ir. J. Coops was zijn vereerde leermeester. In 1938 deed Van Nes zijn doctoraalexamen en trad hij als onderzoeker in dienst van het Amsterdamse Shelllaboratorium, dat toen het laboratorium van de Bataafsche Petroleum Maatschappij heette. Reeds vroeg in de oorlogsjaren ging reserve-officier Van Nes het verzet in. In 1942 ontvocht hij zich aan arrestatie en dook onder bij professor Coops in het VUlaboratorium aan De Lairessestraat, in die jaren centrum van wetenschappelijk onderzoek en van verscheidene illegale activiteiten. In 1943 werd hij opgepakt en belandde hij in het concentratiekamp Vught. Na de oorlog zette hij zijn loopbaan als chemicus en onderzoeker voort. In 1952 promoveerde hij cum laude bij zijn leermeester Coops op een belangrijk onderzoek naar ijkingsmethoden voor het meten van verbrandingswarmte van organische verbindingen ("Benzoëzuur als ijkstof in verbrandingscaloriemetrie"). Een aantal chemische wetenschappelijke publikaties staat op zijn naam; één ervan "Constitution of mineral oils", is in het Russisch vertaald. In het Shelllaboratorium, waar dr. Van Nes tot 1965 werkte, werd hij belast met functies in coördinatie en personeelsbeleid voor onderzoek. Hoewel hij in zijn verdere leven geheel in de wereld van personeelsmanagement en bestuur terecht kwam, hielden de scheikunde en het wetenschappelijk onderzoek de hefde van zijn hart. Van 1969 tot 1972 was hij voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging. Van 1965 tot 1972 was Van Nes directeur-beheerder van de Prins Maurits laboratoria van TNO in Rijswijk. Zijn vrije tijd ging naar de Vrije Universiteit, waarvan hij in 1960 curator was geworden en die in de jaren '60 buitengewoon snel groeide. President-curator was hij van 1970-1972. Naast zijn gezin, zijn werk en de Vrije Universiteit diende hij de Gereformeerde Kerken in vele jaren van kerkeraadslidmaatschap en deputaatschap. Klaas van Nes was een overtuigd en overtuigend gereformeerd man. Toen in 1972 de nieuwe universitaire bestuursorganisatie werd ingevoerd, trad dr. K. van Nes op als voorzitter van het College van Bestuur van de Vrije Universiteit, en nam hij in het college de portefeuille personeelsbeleid voor zijn rekening. 103

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen