Jaarboek 1989-1990 - pagina 57

De afstanden tussen de paren zijn groot. U kunt zich voorstellen dat het zeer moei­ lijk is om daar een theorie van collectief gedrag van te maken. Er zijn tientallen theorieen voorgesteld in de laatste twee jaar en ik durf te zeggen dat er tenminste tientallen theorieen onjuist zijn. Moeilijke vragen zijn bijvoorbeeld: waar en wanneer worden de zeer kleine paren gevormd? Zijn ze al boven de kritische temperatuur aanwezig? Wat bindt elektro­ nen in een paar? Bestaat er een relatie tussen magnetisme en supergeleiding in de hoge temperatuur supergeleiders? D e m o n s tr a tie

Ik zal u nu enkele proefjes demonstreren. Het eerste proefje laat zien dat de weerstand nul wordt als men een preparaat afkoelt. Als preparaat heb ik hier een zwart pilletje en van dit pilletje gaan wij de weerstand meten. Ik laat nu een stroom vloeien door dit preparaat en koel het af met vloeibare stikstof. U ziet dat de wijzer van de meter die de weerstand meet naar nul gaat. Als ik het pilletje weer uit de stikstof haal, warmt het op en u ziet dat de weerstand weer omhoog gaat. Het re­ sultaat van dit proefje is weergegeven in figuur 8.

f i g u u r 8.

W e e r s ta n d s m e tin g a a n Y B a : C u 10 ? (K o e m a n e t al. 1987).

Dit is wel indrukwekkend, maar geen sluitend bewijs van supergeleiding. ‘Het be­ wijs’ van de supergeleiding kan echter geleverd worden met behulp van het in 1933 ontdekte Meissnereffect. Ik zal niet in details treden, maar kort gezegd kunt u stel­ len dat een supergeleider magneetvelden haat. Een supergeleider zal alles doen om 55

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen