1906-1907 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 70

56 compos mentis te verklaren, terwijl toch zijn lichaam met aangeboren of verkregen krankheid is behept of onder zwakte voortdurend gebukt gaat. Iets anders vat de tegenwoordige moderne psychiatrie, de leer van de psychische krankheden en hare behandeling, de stelling op. „Een gezonde ziel in een gezond lichaam," is voor haar: gezonde hersenen (anatomisch en physiologisch) doen ons kennen een gezonde psyche; en vooral op het omgekeerde legt zij den nadruk : ongezonde, zieke, abnormale hersenen behooren bij elke afwijking der ziel. Volgens haar staat vast, dat wij in elke geestesstoornis, d.i. in eiken vorm van krankzinnigheid vóór ons hebben, den psychischen verschijningsvorm van meer of minder fijne veranderingen in de hersenen, in het bijzonder in de schors der groote hersenen. Zij drukt minder op het ,een gezonde ziel in een gezond lichaam," in casu gezonde hersenen, maar op het dubbel negatief: een ongezonde ziel, in ongezonde hersenen; — geestesziekte is niet dan een naar buiten treden der gevolgen van lichamelijke stoornissen, krankzinnigheid is ziekte der hersenen. Menig psychiater, die op de basis der H. Schrift wenscht te staan, zal zich ongetwijfeld de vraag hebben gesteld, in hoeverre met deze stelling kan worden ingestemd. Wanneer men, zich op materialistisch-monistisch standpunt plaatsend, alles, als alleen uit stof bestaande, beschouwt, en in wat wij noemen psychische verrichtingen, als waarnemen, denken en willen, niets anders ziet dan bewegingen of veranderingen in de stof, kan men natuurlijk niet anders dan het met deze stelling eens zijn. Men krijgt een psychiatrie zonder psyche, houdt dus feitelijk niets anders over dan somatiatrie; anders dan stof is er niet, wat men in de ééne of andere verrichting voor afwijking waarneemt, kan dus nergens anders te zoeken zijn, dan in de stof, in casu in de hersenen. 4\

Voor een psychiater, die wenscht te staan op de basis der Heilige Schrift en naast het lichaam plaatst de ziel, als geest, in haar bestaan, tijdens dit leven, aan het lichaam gebonden, maar ook afgezonderd van dit lichaam bestaanbaar, behoeft deze stelling niet zoo maar dadelijk onderschreven te worden. Voor hem laat het zich a priori denken, dat én de ziel onaf-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen