1968 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 260

212

„CREATIVITEIT EN NATUURWETENSCHAP"

„ontplooiing" van potenties. Krachtens Joh. 1 „in den beginne was het Woord, de Logos" en krachtens de verschijning van Jezus Christus als de weg, de waarheid en het leven betekent Schepping en Voleinding voor Heimann de eenheid van Logos en Liefde, Logos als zindragende structuur. Liefde als de eigenlijke macht in de Logos. Met erkenning dat „ohne Macht nichts gemacht werden kann", betekent het christelijk scheppings- en toekomstgeloof, ,,dasz ohne Liebe nichts gemacht werden kann". Maar „Liebe gibt es nur in der Welt des Konkreten, sinnlichen .. .". „Es ist ein reiner Glaubenssatz zu sagen, dasz die Schöpfung sich immer wieder erneuern wird, weil Gott unerschöpflich ist". Daarom blijft het „waar?", het „wanneer?" en het „hoe?" van vernieuwing volledig open. „Schöpfung ist das Wunder unter allen Wundern, gesetzlos, unvorhersehbar". M.i. naderen we hier de betekenis van menselijke creativiteit. Deze visie, die ontwikkeld wordt tegenover het concrete gebeuren in de zichtbaarheid van het politieke en sociale leven, legt het zwaartepunt in deze eenheid van „Logos als Macht, Prinzip der sinntragenden Struktur" met de Liefde van Christus als „vollstandige Entmachtung", „Selbstauslöschung für das Heil der Geliebten", een eenheid die logisch een volstrekte onmogelijkheid is, maar ons praktisch wordt toegevoerd door de raad en vertolking van de zijde van de Creator Spiritus, ,,Gottes zengende Kraft in dem geschaffenen Menschen". Met recht spreken we volgens Heimann dan ook van de mens als „schöpferisch", creatief. Want volwaardig mens zijn is immers deel hebben aan de geschiedenis, in de samenhangen staan, in de geschiedenis van de collectiva en in die collectiva als enkeling en partner deelhebbend, in relatie staand, zelfstandig, tot natuur, medemens. God, bestemd tot activiteit „im Entsprechen zum Tun Gottes". Geschiedenis is niet zonder meer ,,vooruitgang". Want ,,Fortschritt" kan een ,.enzovoort" betekenen op een bepaalde weg, zonder de kwalitatieve verandering, de wending, die noodzakelijk is en goddelijk gewild en voorbereid, de „kairos". Met voorliefde citeert Heimann daarbij het woord van de historicus Mommsen: „Man kann auch dadurch vom rechten Wege abkommen, dasz man zulange auf dem geraden Wege verbleibt". Wanneer ik deze visie in ons verband gebruik, dan kan men zeggen: het is een wezenstrek van de mens geroepen te zijn tot creativiteit, tot mede-arbeider in het proces van Logos en Liefde, maar zonder procuratie, in gehoorzaamheid. Wie dit in geloof erkent, beseft dat niet hij het „criterium of merit" hanteert, maar God in Christus

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen