GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 115

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 115

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

PROF. DR J. WATERINK 103

goedertierenheid zal van u niet wijken, en het verbond Mijns

vredes zal niet wankelen, zegt de Heere, uw Ontfermer.

Mijne hoorders,

Wij zijn bijeen om te gedenken, om te spreken van onzen rouw en

om te verstaan, om ons te bezinnen óp, onze roeping.

Wij staan midden in de geweldigste historie, die de wereld ooit

aanschouwde.

Midden in die historie is God bezig af te breken. Af te breken veel,

zeer veel, dat ons lief was. Wij hebben moeten loslaten, wat wij

gaarne met bei onze handen hadden willen vast houden. God heeft

los gebroken van ons hart, dat, waarvan ons hart niet scheiden

wilde.

Wij bouwden onze hoop, onze verwachting, onze idealen, en God

brak er dwars doorheen en weg viel zoo menig schoons, dat wij

onszelf, dat wij aan Gods kerk, dat wij aan Gods zaak hadden toe-

gedacht. Wij hadden ónzen kring, onzen kring van vrienden;

vrienden ook, die wij hoog vereerden; mannen als Rutgers en

Ferwerda, die wij meenden, dat in Gods koninkrijk moeilijk kon-

den worden gemist; en God breekt dwars door onze meening en

door onze gedachten heen; en wij kunnen slechts stil zijn.

De Almachtige breekt, wie zal dan bouwen?

Zie, God zélf is bezig te bouwen. Nooit maakt hij een breuk enkel

om te verbreken. Nooit slaat hij enkel om te treffen. Nooit neemt

hij weg enkel opdat wij zouden missen. Hij breekt altijd om te

bouwen, hij slaat om te heelen, hij neemt weg om te geven.

Wie dit niet kan zien en wie niet in geloof dit mysterie in Gods

handen kan laten, die staat in uren van herdenking, als deze, stom.

Die staart zich blind op het leed, die voelt enkel het schrijnen van

het verlies.

Maar wie door genade geloof behield en in geloof aanvaardt, wat

geschiedde, die verstaat, dat God wilde bouwen, zij het ook op een

wijze, die wij niet direct begrijpen. Hij wilde vormen Zijn strijders.

Hij wilde opvoeden Zijn kinderen. Hij wilde aangorden Zijn hel-

den, ook en juist door wat Hij bracht aan smart en leed en rouw.

Hij wilde ons en ons geslacht, Hij wilde jonge menschen inzonder-

heid, leeren wat het offer is voor het vaderland en wat het offer is

voor heilige beginselen, opdat wij aan het vaderland des te meer

verbonden zouden zijn en, door geloof, aan het leven door de

kracht van de beginselen des te meer toegewijd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's

De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 115

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's