De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 125

PROF. DR J. F. KOKSMA 111

ten op te stuwen, soms tot schijnbaar boven hare vermogens. Ik

denk aan zijn aandeel in de instelling der vierde faculteit, aan zijn

stimuleeren van de plannen voor de economische faculteit, die door

andere oorzaken nog niet tot verwerkelijking kwamen en zooveel

meer. In zulke dingen werd hij gedragen door een krachtig geloofs-

optimisme, dat achteraf door het verloop der feiten in het gelijk

werd gesteld. Hoewel vlak na den zegevierenden opmarsch der

Duitschers naar de kusten van den Atlantischen Oceaan, bij hem,

als bij zoovelen, de vlam van het optimisme ten aanzien van den

uiteindelijken uitslag van de volkerenworsteling en van het lot

van ons vaderland, een korten tijd scheen te dooven, deed dit niets

af aan zijn houding in het principieele verzet onzer Universiteit,

tegen welken aanslag op hare vrijheden ook. Zoolang Dr Colijn

in staat bleef gesteld om het presidentschap daadwerkelijk uit te

oefenen, stond hij aan de spits van hen, die ten opzichte van de

bezetters de verstgaande beslissingen wilden nemen.

Vereeniging en Universiteit zullen zijn nagedachtenis in hooge eere

houden. Op een gewichtige periode harer geschiedenis heeft hij zijn

stempel gedrukt.

Ook in het College van Curatoren, dat in groote eensgezindheid

met Directeuren samenwerkte, greep de schennende hand van den

vijand in. Ds. T. Ferwerda werd, nu ruim een jaar geleden, zonder

vorm van proces, zonder zelfs den schijn van recht, neergeschoten.

Hoe hij opging in de belangen van onze Universiteit, is U allen

bekend. Op onze jaarvergadering ontbrak hij nooit en onder-

scheidene malen trad hij er als voorzitter of als spreker op. Een

zeer speciale plaats nam hij in de kringen der studenten in; zij

voelden hem als hunner een. Het is slechts aan enkelen gegeven,

bij het oud worden zoo jeugdig van hart en gemoed te blijven.

Wie hem beter leerden kennen, voelden, dat een vast en kinderlijk

geloof de eenheidbrengende band in dit harmonische leven was.

Ook in den kring der hoogleeraren vielen de slagen. Verscheidene

van hen werden gevangen genomen en voor korter of langer tijd

vastgehouden in cel of concentratiekamp. Zoo tot driemaal toe

Prof. Rutgers. Zoo eenige malen Prof. Aalders. Prof Hellema zat

als gijzelaar in het concentratiekamp te Amersfoort tijdens de

ergste periode. "Wij mochten hem echter ongebroken zien terug-

keeren tot zijn arbeid, zoo legaal als illegaal.

Prof. Coops, wiens illegale arbeid, onder anderen ten behoeve van de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen