De Vrije Universiteit na Kuyper - pagina 78

Een jaar na de Eerste Wereldoorlog kwam ook het einde aan

Kuypers joumahstieke macht. In november 1919 kreeg Kuyper

bronchitis en daarna was hij af en toe in de war. De stoornis in zijn

geestesleven ging gepaard met een grote drang tot pubUceren. Hij

begon toen onbegrijpelijke driestarren te schrijven. Zijn zoon, H.H.

Kuyper, ^Toeg toen aan de huisarts om hem alle werk te verbieden.

Een commissie, bestaande uit H. Colijn, A.W.F. Idenburg, A.

Anema, J. Schouten, J.A. de Wilde en A. Zijlstra, nam daarop in

december 1919 de redactie van De Standaard voorlopig over. Prof.

H.H. Kuyper had toen al de leiding over De Heraut aan zich

getrokken.

Twee jaar eerder, in 1917, toen Kuyper tachtig jaar werd, bood

Idenburg hem een eerste bedrag aan voor een fonds om aan de

VU een 'Kuyper-katheder in de Geschiedenis en Wijsbegeerte van

het Antirevolutionaire Staatsrecht' te stichten. In zijn laatste brief

aan Kuyper schreef Idenburg daarover op 2 september 1920 uit

Zurich: 'Wij hopen tegen het eind der maand weder in Nederland

te komen en dan stellen Colijn en ik ons voor om begin October

daadwerkelijk aan het bijeenbrengen van de benoodigde gelden o.a.

voor den naar U te noemen leerstoel aan de Vrije Universiteit de

hand te slaan.'

Idenburg en Colijn waren reeds aan dit miljoenenplan

begonnen, toen twee maanden na deze brief Kuyper stierf.

Behalve Th. Heemskerk, H. CoUjn, K. Dijk, A.W.F. Idenburg en

H.H. Kuyper sprak ook R.H. Woltjer aan het graf van Kuyper.

Woltjer zei na enkele inleidende opmerkingen:

Als Rector der Vrije Universiteit ben ik geroepen, met een enkel

woord U te wijzen op Kuyper's beteekenis voor de wetenschap; en al

zou ik het zelfis met veel woorden niet naar behooren vermogen, ik

acht het toch geenszins onnoodig: in de voorstelling, die niet weinigen

zich van dezen veelzijdigen mensch hebben gevormd, neemt de

wetenschap slechts een bescheiden plaats in; als prediker, journalist,

schrijver, redenaar, volksleider, staatsman, heeft hij ook bij zijne

bestrijders erkenning gevonden, maar den man van wetenschap

vermochten velen blijkbaar niet in hem te zien. Voor de officieele

geleerde wereld in ons vaderland is Kuyper steeds meer object dan

subject van wetenschap geweest; en ik zou het niet louter toeval

noemen, dat de Koninklijke Academie, anders toch waarlijk niet altijd

onbereikbaar hoog in haar eischen, voor hem nimmer hare poorten

ontsloot! De openbare meening heeft hem wetenschappelijk nooit ten

74

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen