Van weledelgeboren tot aktivistens. Dertig jaar V.S.G.V.U. Merlijn 1957-1987. - pagina 107

beweging een vereenvoudiging van de werfkracht betekend. Het ging

om zulke essentiële dingen. Mensen die aan de V.U. geplaatst waren

door plaatsingskommissies, hetgeen toen schering en inslag was, zou-

den hun normale rechten niet kunnen krijgen, omdat ze het niet eens

waren met de doelstelling van een universiteit waarvoor ze niet ge-

kozen hadden! Op dat punt vielen mensen makkelijk te overtuigen. Ook

binnen Merlijn verzette men zich tegen deze houding van het C.v.B.

Het ging tenslotte om hun medestudenten c.q. vriendjes."

Toch heeft deze kwestie de diskussies binnen Merlijn niet gedomi-

neerd, "Wat op de P.V. besproken werd was globaal de agenda van de

S.F.R. Vanaf 1974 brachten Mare en ik daar dan wat universitaire

politiek in. We waren in die tijd meer een soort zetbaasjes van oude-

rejaars, die vonden dat hun energie beter in Merlijn geïnvesteerd

kon worden in plaats van in eindeloze S.R.V.U.- en P.K.V.-diskussies.

Dan had ik weer gehoord van een of ander demokratiseringskonflikt

op de sociale fakulteit en probeerde dat zo goed mogelijk uit te

leggen; en een solidariteitsverklaring los te krijgen. Maar dat gaf

dan echt ein-de-lo-ze diskussies. En misschien is dat wel goed ook.

Aan de ene kant getuigt het van een soort parochialisme, maar aan de

andere kant ook van onafhankelijkheidszin. We vormen ons eigen oor-

deel wel. Later werd het een automatisme, We zijn solidiar. Punt,

Hamerslag, volgende punt."

Vanaf 1978 werd niet elke geschiedenisstudent meer lid van Merlijn,

In 1973 was dat echter nog wel zo, "Toen ik aankwam was de subfakul-

teit nog niet zo massaal, waardoor Merlijn al gauw samenviel met het

sociale leven binnen de subfakulteit. Dat werd qua toon gedomineerd

door mensen met linkse opvattingen. En die had iedereen. De keerzijde

is dat Merlijn tussen 1973 en 1978 een veel explicietere politieke

organisatie is geworden. Wat in 1973 sfeer was, was in 1978 optreden.

En dat stond niet iedereen aan. Bovendien werd die periode gedomi-

neerd door een sociaal-demokratisch kabinet, waartegen de studenten-

beweging eigenlijk altijd oppositie heeft gevoerd. Dat leidde binnen

de studentpopulatie tot polarisatie. Dat is niet alleen een autonome

ontwikkeling van de studentenbeweging, maar ook een proces van reak-

tie. Vanaf begin jaren 70 worden de middelen smaller. Als je iets

nieuws eist moet dat of van het bestaande af of er moet geld bij,

hetgeen betekent dat je expliciet stelling neemt tegen bezuinigings-

politiek. Daarnaast worden de herstruktureringsplannen dreigende

105

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen