Dr. Abraham Kuyper en de Vrije Universiteit - pagina 298

typerende punten, die ook bij De Ru zijn te vinden.

De visie die Kuyper in zijn Encyclopaedic had ontwikkeld, gebruikte

hij ook in de Tweede Kamer. Hij was van oordeel dat een universiteit

vijf faculteiten behoorde te hebben. Voor een technische, een land-

bouwkundige en een economische faculteit was aan de universiteiten

geen plaats; daarvoor moesten afzonderlijke hogescholen ingericht wor-

den. Maar hij rekende die hogescholen wel tot het hoger onderwijs en

hij wilde ze, vanwege de VU, beslist in één wet geregeld zien. Hij zei

daarover:

'Nu kom ik tot de tweede vraag, of vakken van het hooger onder-

wijs gedoceerd moeten worden aan de Universiteiten, of dat het

raadzaam is, ze te laten doceeren aan afzonderlijke Hoogescho-

len. De opmerking van den geachten afgevaardigde, den heer Van

Dedem, dat het onderwijs aan eene Hoogeschool een lager karak-

ter zou dragen dan dat aan eene Universiteit, moet ik principieel

bestrijden. Met een gradueel verschil hebben wij hier in geen enkel

opzicht te maken. De bedoeling van hooger onderwijs is altoos om

in te leiden tot in de diepste motieven, die het verschijnsel, dat

men onderwijst en onderzoekt, beheerschen. Op de Hoogeschool

- en dus ook te Delft - gaat dit onderzoek even diep als op de

Universiteit, er mag geen diepte ongepeild en ongeboord gelaten

worden. De Hoogescholen staan dan ook onder art. 1 der wet. Of

het betreft eene Universiteit of eene Hoogeschool, bedoeld art. 1

blijft regeeren en beheerschen den aard en het karakter van het te

geven onderwijs. Er is dus in graad tusschen het onderwijs aan ee-

ne Universiteit en dat aan eene Hoogeschool niet het allerminste

verschil.'

De inzichten van Kuyper, zoals beschreven in zijn Encyclopaedic met

zijn organisch in de schepping verankerde vijf faculteiten aan een uni-

versiteit, hebben geleid tot het zelfstandig organiseren van de hogescho-

len te Delft, Wageningen, Rotterdam, Tilburg, Eindhoven en Twente.

Pas sinds 1986 heten alle hogescholen universiteiten.

De eigenlijke zaak betrof de vrijheid van onderwijs als consequentie

van de grondwet van 1848 en van de wet op het Hoger Onderwijs van

1876. De liberale grondwet en de daarop gebaseerde wet hadden wel de

vrijheid van onderwijs formeel toegestaan, maar de financiële middelen

en de publieke erkenning van de diploma's aan die vrijheid onthouden.

De financiële gelijkstelling wist Kuyper nog niet te bewerkstelligen,

maar wel de gelijke berechtiging van de waarde der diploma's. Behalve

de VU maakten daarvan later ook de Katholieke Universiteit te Nijme-

292

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen