Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 34
De geschiedenis van het Paedologische Instituut in Amsterdam 1931-1989
maanden van het verblijf alleen de observatieprijs, die flink
lager was dan de behandelingsprijs. Bovendien oriënteer-
den andere plaatsende instanties, zoals de G.G. en G.D.,
zich aan de justitiële tarieven. Deze gang van zaken maakte
de financiële positie van het P.I. er niet veel beter op.
Een derde oorzaak van de versukkeling was de visie van
bestuur en directie op het te voeren beleid. De slogan in die
tijd luidde: 'Als je maar goedkoop werkt, dan komen de
kinderen vanzelf. Dit resulteerde in een zeer lage verpleeg-
prijs voor de op te nemen kinderen. Sociaal gezien was dit
uitgangspunt van Waterink misschien zeer te waarderen,
economisch gezien was het niet bijzonder verstandig.
Doordat het P.I. ZO weinig geld had, was het niet in staat
het juiste personeel aan te trekken en zocht men veelal naar
goedkope (en dus vaak slechte) oplossingen. Zo herinnert
huidig directeur-hoogleraar prof. dr. Jan de Wit zich dat
een vroegtijdig uit Indië vertrokken boekhouder werd aan-
gesteld voor de administratie en dat een vroeg gepensio-
neerde geneesheer-directeur werd gevraagd voor dezelfde
functie binnen het P.I. Allemaal goedkope oplossingen.
Uiteindelijk resulteerde dit beleid zelfs in het aantrekken
van groepsleidsters-toen nog ouderwets 'zusters' genoemd-
die niet ouder waren dan zestien a zeventien jaar! Tegen-
woordig een ondenkbare situatie. Remmelt Mulder, van
1948 tot 1953 adjunctdirecteur van het P.I., weet zich nog
te herinneren dat deze meisjes op het instituut niet meer
dan ƒ 15,— per maand verdienden. 'Als ze hun schoen
moesten laten verzolen, dan was hun salaris zo'n beetje
gelijk op'.
Mulder was ook niet de persoon om de slechte organisa-
tie en de krappe financiële situatie te verbeteren. Het leuk-
ste van zijn werk vond hij het omgaan met kinderen. De
rest interesseerde hem minder. Ook het Bestuur van de
stichting kon niet veel veranderen aan deze situatie; ze
waren te weinig inhoudelijk geïnteresseerd in het P.I. en
waren niet op de hoogte van de gang van zaken. Mulder:
'het was net een soort reünie; ze vonden het gezellig elkaar
te zien maar er werd nergens over gepraat op zo'n vergade-
ring. Die lui vonden het goed staan om met een hoogleraar
als Waterink om te gaan. Die was een beroemdheid in zijn
32
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's