Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 391

houden. Was dat de beste manier om het bijzonder karakter van de universiteit te waar-

borgen.? Stellingwerff gaf zijn commentaar in^^^ Valvas. De invoering van tandheelkun-

de was indertijd heel snel gegaan. Principiële argumenten waren niet in het geding ge-

bracht. Deze uitbreiding was nodig in het landsbelang, zei men toen. Dan kon de Vrije

Universiteit nu ook ter wille van dat landsbelang tandheelkunde schrappen. Sociale geo-

grafie daarentegen was voor een christelijke instelling van fundamentele betekenis en

had dus haar plaats moeten houden, als het ernst was met de grondslag.^^'*

In het College van Decanen klonk soortgelijke kritiek. Welk profiel streefde de Vrije

Universiteit na met de opheffing van aardrijkskunde en de inkrimping van sociologie.'

De rector antwoordde dat bij de TVC steeds was gelet op de studentenaantallen. Van de

vijf vestigingsplaatsen geografie moest er één vervallen. De Vrije Universiteit had toen

de aardrijkskunde ingeleverd, en de Universiteit van Amsterdam de geologie. Aan de

doelstelling wilde het College van Bestuur geen argumenten ontlenen. 'Het acht het we-

gen van disciplines onderling juist op grond van de doelstelling een onmogelijke zaak.'^7

De rector onthulde bij die gelegenheid niet, dat het college aanvankelijk juist wel het bij-

zonder karakter in het geding had willen brengen. Dat leek toch beter gediend met

aardrijkskunde en sociale wetenschappen dan met een tandheelkundige subfaculteit die

een nauwe samenwerking zou aangaan met de Universiteit van Amsterdam. Bij de defi-

nitieve opheffing in 1985 verklaarde G.A. de Bruijne als decaan sociale geografie, dat de

TVC het aanzien van de Vrije Universiteit als christelijke instelling veel kwaad had ge-

daan, ^^i

De schade bleef niet beperkt tot de opgeheven studierichtingen. Lever nam in 1984

vervroegd afscheid. Het was een vrijwillig offer, omdat biologie 30 van de 170 arbeids-

plaatsen moest inleveren. 'Ik ben zelf voorzitter geweest van de taakaanpassingscommis-

sie,' zei Lever, 'en dat was de moeilijkste functie die ik ooit heb gehad. Ik werd gedwon-

gen af te breken wat ik zelf heb helpen opbouwen.'^^^ Brinkman noemde bij zijn vertrek

de TVC de grootste schok van zijn loopbaan. Niemand gaf toen bij al dat bezuinigen aan-

dacht aan de enorme kapitaalvernietiging. Onderwijs en onderzoek kwamen tot stil-

stand, in één klap verdween alles wat de ontslagen werknemers geïnvesteerd hadden aan

tijd en kunde.^^s Achterafis de TVC dan ook algemeen als een mislukking beschouwd.^'''

Zelfs ambtenaren van het ministerie kwamen in een evaluatie van 1986 tot de spijtige

conclusie, dat de TVC 'niet tot de tevens beoogde kwaliteitsverbetering en duidelijke ver-

nieuwing heeft geleid',^'5 alsof ze verrast waren dat bezuiniging schade in plaats van ze-

gen had gebracht.

Het volgende bezuinigingsplan lag toen overigens alweer klaar, onder de naam Selec-

tieve Krimp en Groei. Deetman was niet erg ingenomen geweest met de wijze waarop de

universiteiten de TVC hadden aangepakt,^'^ en trok daarom het initiatief ditmaal geheel

naar zichzelf toe. De Vrije Universiteit werd aangeslagen voor een bedrag van 9.500.000

gulden. Alleen Nijmegen en Leiden moesten nog meer inleveren. De bezuinigingen be-

troffen ditmaal vooral de medische faculteiten, die beter moesten gaan samenwerken.

PRIVATISERING VAN GELOOF 1980-2005 387

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen