Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 373

rede van 1992 over de christelijke vertelgemeenschap van de kleine verhalen, met zijn

ondubbelzinnige keuze voor pluraliteit. Maar ook toen bleef onduidelijk hoe die ge-

meenschap het dan zou moeten aanleggen om metterdaad christelijk te blijven.

Volgens Ad Valvas liepen er in 1992 geruchten, dat twee van de drie leden van het

College van Bestuur - toen gevormd door Brinkman, Datema en Donner - zichzelf niet

meer als gelovig beschouwden. Het blad legde deze vraag aan Donner voor, maar die

ontkende. 'We plegen na de vergadering samen te lunchen en elk lid op zijn beurt maakt

werk van de tafelopening die daaraan voorafgaat."'5 Wel valt op in notulen en verslagen,

dat in de hoge colleges van de universiteit opening en sluiting niet meer vanzelfsprekend

vorm krijgen in gebed en bijbellezing. Toen L. Vlijm in 1980 voorzitter werd van de

universiteitsraad, zocht hij steeds zeer zorgvuldig de bijbelgedeelten uit waarmee hij de

vergadering opende. Zo koos hij daartoe eens het zevenendertigste hoofdstuk van Eze-

chiël, over de dorre doodsbeenderen die onder Ezechiëls profeteren tot leven kwamen.

Ik heb het hem niet gevraagd, maar mij bekroop het gevoel dat hij met de keus van dit

schriftgedeelte de Vrije Universiteit in gedachten had. In later jaren echter gebeurde het

meer dan eens dat hij de bijbel dicht liet, en opende met het voorlezen van een chassidi-

sche vertelling."^ Zijn opvolger C. Zeijlemaker las nu en dan verhalen, bijvoorbeeld van

J.J. Petuchowski en van Martin Buber, of ook gedichten van Huub Oosterhuis. Eén keer

gewagen de notulen van de lectuur van een psalm, maar het aangegeven nummer 158

roept onoplosbare problemen op."^ R.p. Zuidema koos in de jaren van zijn voorzitter-

schap eenmaal een gebed van Mohammed."^

In de vergaderingen van het verenigingsbestuur heeft het gebed zich langer gehand-

haafd. De aanwezigen verrichtten daar bij toerbeurt de sluiting en er waren enkelen, zo-

als Mudde en ds. Van den Beek, die dat bleven doen met een dankgebed. Anderen gaven

de voorkeur aan een lied of een gedicht, van bijvoorbeeld Hans Bouma of Huub Ooster-

huis. "^ En slaan we dan nog de aantekeningen van het College van Decanen op, dan zien

we daar Sminia openen 'met een enkel citaat uit de onlangs door Huub Oosterhuis ge-

houden Abel Herzberg-lezing en het lezen van enkele verzen uit psalm 36'.'^ Het Col-

lege van Bestuur ten slotte onthult in zijn sobere notulering niets over de stijl van ope-

nen en sluiten. Wel weten we dat collegevoorzitter Noomen de vergaderingen van de

nader te noemen Ondernemingsraad opent met bijbellezing.'^' Dan mogen we aanne-

men dat het college intern de spreuk handhaaft van de uit Kuypers tijd stammende uni-

versiteitszegel: auxilium nostrum in nomine Domini. Extern is dat meer dan honderd

jaar oude embleem in 1989 vervangen door de zinledige griffioen.

De geringe omvang van het college in aanmerking genomen, heeft het in de laatste ja-

ren nogal wat mutaties gekend. De in 1997 aangetreden rector Sminia zal na het voor

2005 voorziene vertrek van voorzitter Noomen het oudste lid zijn. Schut bracht een

nieuwe variatie aan in zijn rijkgeschakeerde vu-carrière, door de leiding op zich te ne-

men van de universiteitsbibliotheek. Het secretariaat werd overgenomen door dr. Anne

Kaldewaij, die in Utrecht wiskunde gestudeerd had en gepromoveerd was in Eindho-

PRIVATISERINC VAN GELOOF. 1980-2005 369

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen