Een handvol filosofen - pagina 465

4 Medische filosofie en ethiek 461

de verhouding tussen Jeruzalem en Athene.'* In zijn beoefening van de godsdienstfi-

losofie wil hij aansluiten bij de traditie die een brug wil slaan tussen Jeruzalem en

Athene, in die zin dat een spanningsvolle wisselwerking of dialectiek tussen theo-

logie en filosofie gaande wordt gehouden. Ook Meuleman stond in deze traditie

waarin hij een hermeneutische aanpak had, die door Vroom werd verbreed in het

perspectief van de pluraliteit van geloof, religie en levensbeschouwing ten dienste van

ontmoeting en dialoog. Van der Merwe erkent dat deze traditie reeds werkzaam was

in het werk van de theologen G.C. Berkouwer en J.H. Bavinck. Het gaat hem met

name om het gesprek tussen christelijk geloof en eigentijdse cultuur, inclusief andere

religies en levensbeschouwingen. Of, zoals hij vervolgt: 'Het is een vorm van cul-

tuurhermeneutiek die wederzijds begrip tussen geloof en cultuur, maar ook weder-

zijdse kritiek wil bevorderen'.'» In deze cultuurhermeneutiek is een van de meest we-

zenlijke vragen volgens Van der Merwe de vraag naar een geloofwaardige interpretatie

en verantwoording van het christelijke geloof in de hedendaagse, postgeseculariseer-

de cultuur. Dat wil niet zeggen een cultuur waarin het christendom kwijnend en ver-

dwijnend is, maar een cultuur die geen religieuze traditie meer heeft. In deze cultuur

appelleert hij aan 'de God van de christelijke eschatologie, (...) het gaat om een God

die steeds voorbij de "dood van God" was en zal blijven, altijd opnieuw zal blijven,

oneindig zal blijven, maar waarover wij bijna niet durven denken en spreken: de God

van Jeruzalem die de onbekende god heet in Athene'.*"

4 Medische filosofie en ethiek

E. van Leeuwen: medisch filosoof over morele beoordeling

De relatie tussen de vakgroep Medische filosofie en ethiek en het academisch zie-

kenhuis was jarenlang ongemakkelijk geweest, maar zij verbeterde in 1994 aanzien-

lijk met de benoeming van dr. E. van Leeuwen als de opvolger van prof. Broekman

die met emeritaat ging. In het ziekenhuis bestond bijvoorbeeld reeds lang een m e -

disch-ethische commissie, maar geen van de leden van de vakgroep Medische filo-

sofie en ethiek was er lid van. N a zijn benoeming w e r d Van Leeuwen uitgenodigd

om lid van deze commissie te worden, waarvan hij sinds 1988 al adviserend lid was.

Ook de moeizame verhouding tussen de vakgroep en de Faculteit der Wijsbegeerte

verbeterde met Van Leeuwens komst.

Evert van Leeuwen, geboren op 12 januari 1954 in Haarlem, slaagde in 1972 voor

het eindexamen gymnasium-bèta aan het toenmalige Marnix van St. Aldegonde L y -

ceum in zijn geboortestad. Hij ging filosofie studeren aan de Vrije Universiteit en

was als lid van de faculteitsraad, voorzitter van de faculteitsvereniging, student-lid

van de Sectie Wijsbegeerte van de Academische Raad en student-assistent bij W o l -

dring een van de actieve studenten in de Centrale Interfaculteit. In 1980 slaagde hij

voor het doctoraalexamen (hoofdvak kennis en wetenschapsleer) en in hetzelfde

jaar voor m o - A wiskunde. Met prof. Van Peursen als p r o m o t o r promoveerde hij in

1986 cum laude op het proefschrift Regels en heuristiek in de kennisleer van René

Descartes.

78 Van der Merwe, Tussen Jeruzalem en Athene, pp. 1-2.

79 Van der Merwe, Tussen Jeruzalem en Athene, p. 17.

80 Van der Merwe, Tussen Jeruzalem en Athene, pp. 29-30.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen