Omstreden normalisering - pagina 268

leerd door de universiteiten die de onderwijsprogramma's aanvankelijk

nauwelijks aanpassen.

Ten tijde van het ministerschap van Pais komt er ook een publiek

debat op gang over het maakbaarheids- en planningsideaal. Zo houdt

in 1978 econoom en bestuurskundige Roel in 't Veld, voormalig hoofd

planning van de Universiteit Leiden, in Nijmegen zijn oratie met de ti-

tel 'Over grenzen van bestuur'. In 1980 verschijnt onder redactie van

Jankarel Gevers en Roel in 't Veld de bundel Planning als maatschappe-

lijke vormgeving. De planningspraktijken worden daarin bekritiseerd.

Het is niet toevallig dat beiden uit de universitaire wereld komen. Hier

is, zoals we zagen, jarenlang 'geoefend' met nieuwe, omvattende be-

leids- en planningsconcepten. Het 'aandoenlijk zelfvertrouwen' -

waarover Harry Brinkman het had - in grote planningsconcepten heeft

zijn langste tijd gehad. In 1984 breekt minister Deetman ideologisch en

beleidsmatig met het overheidsgerichte planningsdenken van de jaren

zeventig. Hij presenteert de nota Hoger Onderwijs Autonomie en Kwali-

teit (HOAK). De inzichten van Roel in 't Veld, inmiddels directeur-ge-

neraal op het ministerie van OenW, over planning en sturing zijn goed

terug te vinden in dit document, maar ook van bestuurders als Jankarel

Gevers en Harry Brinkman.^^

3. Organiseer je eigen studie, maar hoe?

Binnen de SRVU neemt de onrust over grondslag, strategie en priori-

teiten van de studentenvakbond na het zomerseminar in Valkenburg

eerder toe dan af Deze onrust wordt extra gevoed door het feit dat het

SRVU en faculteitsgroepen amper lukt belangrijke kaderfuncties bezet

te krijgen.^" Zomer 1977 is het zelfs de vraag of er een voltallig nieuw

SRVU-bestuur aan de slag gaat. Zorg hierover is al eerder geuit, maar

onderbelicht gebleven door de vele acties die werden gevoerd. Zo heeft

SRVU bestuurslid Klaas van Urk het organisatievraagstuk in septem-

ber 1976 al geagendeerd. Hij vroeg toen onomwonden aandacht voor

het ledenverlies 'waaraan maar geen einde komt'.^' Als oorzaken van

het ledenverlies noemt hij het niet democratisch functioneren van de

organisatie, de gegroeide verwijdering tussen het vakbondskader en de

massa van de studenten en de groeiende twijfel over de juistheid van

landelijke acties op het gebied van studiefinanciering en herstructure-

266

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen