UIT DE SCHRIFT

Ieder zal zijn eigen pak dragen.

Aan deze vraag naar Jezus' bevoegdheidj naai- Zijn volmacht, is voorafgegaan Zijn intocht te Jeruzalem. Deze intoclit was geheel naar den stijl der profetie: Zie Uw koning komt! En dat de Heiland ook werkelijk Jeruzalems rechtmatige Koning was, heeft Hij bewezen m©t twee schoone koningsdaden. Allereerst met Zijn m assagenezing in den tempel. De heerlijke genezingsdaad, waarmede Hij Zich Mj Zijn volk aandiende als de theocratische Vorst, Die beivoegdheid heeft om de macht der zonde te verbreken, en alzoo in Zijh rijk ieder het leven te schenken. Toen was daarop gevolgd de tempelreiniging. Zijn uitzuiveringsdaad, waarmede Hij Zich presenteerde als de Messias- Koning, Die bevoegdheid heeft om de goddeloozen en de schenders van 's Hoeren wet uit te roeien.

Deze - beide koningsdaden demonstreerden zeer doiidelijk, dat de Heiland optrad met Messiaansche bevoegdheid, dat Hij' gekomen was met het recht van initiatief om de theocratie te vestigen als de groote zoon van David. Deze Messiaansche bevoegdheid straalde uit in Zijn Messiaansche daden, ja zij' kwam met die daden mee. 'Hij was de Koning, Die üi Zijn Koninkrijk kwam. Zoo heeft de scharie het ook begrepen. Zij' hebben Hem toegejuicht: „Hosanna den Zone Davids. Gezegend is Hij, Die komt in den Naam des Heeren. Hosanna in de hoogste hemelen."

Wat will e n dns de Overpriesters en de Ouderlingen, deze leden van het Sanhedrin, met hun vraag naar Zijn bevoegdheid en naar Zijn Zender? Zij willen den Heiland er toe brengen Zich weiderom uit te spreken over Zijn gezondenz ij n-v a n-d e n-V ader, en in verband daarmede over Zijn één-zijn-m et-de n-V ad er. Zoo heeft de Heiland ook op het Loofnnttenfeest gesp'roken (Joh. 7). En toen zij'n de Joden zeer kwaad geworden, en hebben zij steenen genomen om Hem te dooden. En als de Heiland dat nu weer doet, dan zal het volk, dat nu nog enthousiast is, zich tegen Hem keeren. Zij willen met hun vraag naar Zijn bevoegdheid, naar Zijn volmacht, het volk tegen Hem ophitsen, zoodat Hij misschien in een oproer gedood wordt. Zij blijven dus weigeren Hem serieus te nemen. Ook na deze rijke openbaring van Zijn theocratisch koningschap. Zij willen niet doen wat toch hun eerste roeping is: zich officieel over Hem uit te spreken: „De Christus of de Antichrist". „Reformatie of revolutie". Zij' willen van Hem af zonder dat er een officieele uitspraak is van het Sanhedrin. Zij' willen Hem den dood injagen zonder een doodvonnis geveld te hebben.

Maar de Heiland dringt hen dan ook terug van de straat naar de rechtszaal. Hiji doet dat door te vragen naar den doop van Johannes. Zij willen het volk tegen Hem in het harnas jagen en indien mogelijk zoo van Hem afkomen. Maar één vraag naar den doop van Johannes kan de rollen omkeeren, en het volk steenen doen opnemen om hen te dooden, Lucas 20:6. Immers, naar hun hart zouden zij wel willen zeggen, dat de doop van Johannes uit de menschen is. Maar hóe zullen zij dat bewijzen aan de schare, die hem voor een profeet houdt? Ziji willen zich op straat van Hem af maken. Neen, zegt Jezus, niet op straat, maar in de rechtszaal. Hij wil niet in een oproer vallen, of door sluipmoordenaarshanden gedood worden. Hij' dringt Zijn wettige overheid terug van de straat naar de rechtszaal. En daar zal zij over Zijn bevoegdheid, over Zijn volmacht handelen. En daar zal zij een officieele uitspraak moeten doen, en officieel vonnis vellen. Zij zal Hem zelf naar Pilatus moeten brengen, en moeten verklaren: „Hjji is des doods schuldig".

Jezus gaat wel sterven, omdat Hij Zijn ziel gaat geven tot een rantsoen voor velen. Maar eer Hij sterft, zet Hij ieder op zijn eigen plaats, opdat ieder zijn eigen verantwoord el ij kheid drage voor Zijn dood. Het Sanhedrin wil niet officieel zeggen: „Hij is des doods schuldig". En toch zal er straks een officieel vonnis zija. Pilatus wil ook zijn handen in onschuld wassclien. En toch zal hij officieel bevelen geven voor Jezus' dood. Het volk wil zich niet over Hem uitspreken: de Christus of de Antichrist. En tocla zal bet straks roepen: „Zijn bloed kome over, ons en onze kinderen." Hier is de m a j e stei t van Ohiistus, Die sterven gaat. Hij' zet ieder op zijn eigen plaats, het Sanhedrin, Herodes, Pilatus, het volk. Hiji dringt ieder heen naar zijn eigen verantwoordelijkheid, om die ook te dragen. En gezet op zijin eigen plaats en beladen met eigen verantwoordelij'Mieid, zal ieder de vraag hebben te beantwoorden waarom hij' dezen Messias-Koning naar het hart gestoken heeft. Waarom? En dan zal ieders antwoord zijn: „omdat mijn zondig vleesch Hem niet begeerde, Hem niet wilde".

Zoo hebben wij Christus hier te zien. Hij zet ieder op zijn plaats. En nu is die man welgelukzalig, die zich door Christus op zijn p'laats laat zetten, en die zicli door Hem met eigen verantwoordelijkheid laat beladen. Want die mensch zal zijn zonde bev/eenen en erkennen, dat hij den schoonen Messias-Koning gedood heeft. En dien mensch zal barrahartiglieid geschieden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen