GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

PERSSCHOUW

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

PERSSCHOUW

13 minuten leestijd Arcering uitzetten

In de „Kerkbode voor de Gereformeerde Kerken in Drenthe", uitgave van de Gereformeerde Kerk te Assen, komt een ingezonden stuk voor van de destijds te Assen geschorste Ouderlingen. Assen, 3 Juni 1949.

De stem der niee-geschorsten

Hooggeachte ds B. A. Bos,

Nu er in ons kerkelijk leven zoveel riimoer ontstaan is naar aanleiding van Uw actie, die U thans door woord en geschrift voert, en juist om U, die 2 Sept. '44 met ons geschorst zijt, omreden wij een onschriftuurlijke binding niet mochten aanvaarden, hebben wij — toen ouderlingen der Geref. Kerk te Assen — ten zeerste behoefte onze mening in het openbaar te zeggen, daar het een openbare zaak geworden is.

Wie zou er met meer bezorgdheid Uw wegen en gangen gadeslaan dan juist wij, die mèt U voor Gods heilig aangezicht op de kèrkeraadsvergadering hebben uitgesproken, dat wij Gode meer gehoorzaam moeten zijn dan de - mensen. Hjelaas kan br Sturing niet meer met ons getuigen. God nam hem op in het Vaderhuis. Doch dat is ook niet nodig. Hij heeft getuigd op zijn sterfbed. Toen ds Schep hem vertelde dat het toch maar zo'n kleine zaak was waar het om ging, ontstals hij in heilige toorn en antwoordde: , , Neeu Dominé, het is geen kleinigheid. Het gaat om het Koningschap van Christus!" En zo willen wij dan ook, in alle eenvoud, een ernstig woord van vermaan tot U richten.

Het zal nodig zijn, om tot een goed inzicht te komen, heel even in het kort op te halen wat er geschied is. Wij hebben samen zware dagen beleefd. Eerst vóór de schorsing, hoe Uw 10 vragen werden beantwoord door ds Duursema en ds B. van Halsema. Hoe ds Duursema verder verklaarde, dat prof. Schilder, wanneer hij zich niet bekeerde van zijn zonde, uiteindelijk uitgeworpen zou worden als 'n heidan en tollenaar. Ten 2e: hoe 't met haast moest geschieden. Want wanneer de oorlog eens spoedig afgelopen was, zou" hij weer door kunnen gaan met zijn verderfelijke leer in school en kerk. Meer zuHen we er niet van verhalen. Hoe klinken nog in onze oren de woorden door U gesproken 31 Aug. '44, die we nooit zullen vergeten, nl. deze getuigenis:

„Ofschoon ik ook van vader en moeder verlaten ben, de Heer is goed en groot. Hij is en blijft mijn Schutsheer en Behoeder". En dan is er maar één bede in ons hart: , , Leer mij, o Heer, Uw weg, in alle nood".

„De nood zal komen. Die nood is reeds gekomen. Maar wij kunnen niet anders!"

Dat w^aren woorden uit ons hart gegrepen. Geloofstaal.

Daarna kwam 2 Sept. '44. Toen hebben wij, nl. U, ds Bos, en de 4 ouderlingen G. Eshuis, A. Kieft, J. Sturing en B. Vos, een verklaring afgelegd dat wij in de uitoefening van ons ambt onze conscientie niet mochten laten binden door menselijke bepalingen, maar alléén gebonden mogen zijn aan het Woord: „Gij zijt duur gekocht, wordt geen dienstknechten van mensen".

Hierop volgde de schorsing uit ons ambt, waarin Christus Zelf ons had gesteld. Denk U dit eens even in. U werd van de kansel geweerd, wij uit de ouderlingenbanken. U weigerde de binding te aanvaarden, mannentaal. Doch de preekstoel mag U , daar niet meer beklimmen. Een ander? — Zegt er niets van, doch legt de Synodebesluiten rustig naast zich neer en staat nog op dezelfde kansel.

Genoeg. De acte van scheiding werd de Gemeente voorgelegd. Waarin o.m. wordt gezegd: , , Daar Uw Raad, die zich thans volhardend achter de gewraakte

beslissingen en besluiten heeft geplaatst, ondanks ernstig vermaan van onze Dienaar des Woords en de hem steunende ambtsdragers, de Kerk op verkeerde banen leidt, bevindt Gij U volhardend op de sectarlsche weg". Verder: , , Dat wij ons aan Uw onschriftuurlijk opzicht en Uw ongoddelijke tucht onttrekken, totdat Gij, hetgeen God genadiglijk schenke, terugkeert tot de gehoorzaamheid Gods, overeenkomstig JZijn heilig Woord en de drie Formulieren van Enigheid en die alleen èn de Dordtse Kerkenordening". De acte sluit met de mededeling dat wij van overtuiging zijn, dat, om Christus' wil en om der wille van Zijn duurgekochte Kerk, het menselijk juk moet worden afgeworpen, om weer te keren tot de volle gehoorzaamheid aan des Heeren woord. Ons , , Néén", ds Bos, was en is nog een heilig neen, uitgesproken voor Gods aangezicht. Het o-aat (en hier spreekt wijlen br Sturing nog met ons mee) om het Koningschap van Christus.

Dit was in '44 ons gemeenschappelijk antwoord, dat wij samen, U en de 4 ouderlingen, uitspraken. En wat óns betreft nóg ons antwoord is.

Waarom wij dit alles breedvoerig schrijven? Om de juiste situatietekening te geven, hoe het was In '44. Wat zien we nu gebeuren? Dit (en daar gaat het *onB nu om): dat U door woord en geschrift beroering brengt en onrust, in de trouw gebleven Geref. Kerken. Op de catechisatie van belijdende leden in 1944 zegt U: , , 1905 was fout", —-en nu lezen we in „De Roeper", nr 7, 4 Dec. 1948: „Dat metterdaad de korte verklaring van 1905 zegenrijk heeft gewerkt". U weet beter, ds Bos. Het was wel een , woord om de Synodalen in het gevlei te komen, doch niet de taal der Schrift. Wij weten allen wel, dat het in 1905 ging om de veronderstelde wedergeboorte, als grond voor de doop. In 1905 is deze leer de voordeur uitgebannen, doch de achterdeur weer ingelaten. Hier gaat het om het fijne puntje, waar alles om draait en velen om toe draaieri. — Als U verder schrijft: „De broedertwisten hielden op, er kwamen jaren van rustige ontvnkkeling", — ja, waarom? Omdat wij toen allen in een rustige slaap geraakt zijn. Dat was juist onze gemeenschappelijke zonde, waarin we geleefd hebben van 1905—1944, /nl. dat de leer van de veronderstelde wedergeboorte als grond voor de doop werd toegelaten. Dat had niet geduld mogen worden, omreden onze Belijdenisschriften duidelijk een andere grond aanwijzen.

Waarom werd candidaat Schilder zijn preekconsont ontnomen? Omdat de Synode bleek, dat hij niet wou aanvaarden, dat de doop inwendige aanwezige genade verzegelt, en de mening van prof. Greijdanus was toegedaan: dat de doop een teken en zegel is van Gods verbond. En prof. Schilder in „De Reformatie", nr 25, waar hij handelt over het vierde formulier van Enigheid:

„De doop als instelling is volgens 1905 gegrond op Gods bevel en belofte — maar toelating van N.N. tot den doop is hier gegrond op een oordeel der liefde" En hier heeft ds Bos, mèt ds v. Dijk vóór getuigd op de Synode, als wachters op Sions muren. Daar klonk Het profetisch woord.

In de verklaring van gevoelen, 31 Aug. '44, spreekt U wéér de klare taal der Schrift. Hiervoor hebben wij God gedankt.

Ik citeer nog even een woord uit de verklaring van gevoelen, fol. 7, onderaan: , , Tenslotte beslist de meerderheid der Kerk niet. Wat beslist is de gehoorzaamheid aan de Koning der Kerk".

Dat kost een offer, — doch het ware offer staat Immers in het teken der liefde? Liefde is: de wacht houden bij het Woord.

En nu komt de Raad, die U ten onrechte tot heden de kansel ontzegt tot U, met een schrijven: ds Bos, hadden wij maar geweten wat we nu weten uit Uw schrijven en redevoeringen, ja, dan had de schorsing achterwege kunnen blijven". Wat bedoelt men hiermede? Ligt er op de Synodale tafel niet meer de acte van wederkeer ? En de verklaring van gevoelen , 31 Aug. '44? Is dat soms 'geen klare taal? Waarom kreeg ds Bos alléén een uitnodiging om terug te keren en de geschorste ouderlingen niet? Misschien kunt U hierop een antwoord geven. Wel willen wij hier openlijk verklaren dat wij, vaji wat wij mede ondertekend hebben en ook mede namens ons is verzonden, niets afdoen.

En nu volgt Uw antwoord in „De Roeper" van 21 Mei, hetgeen ons zeer teleurstelde. Wij hadden van U mogen verwachten dat U, kort en zakelijk, had ge; antwoord: , , Ons heilig , , Neen" van '44 is in '49'nóg ons heilig neen. Dat hebben we in het geloof uitgesproken en de acte van scheiding hajidhaaf ik nog voor 100 pet". Dan wist nieu precies waar men-, aan toe was. Nu niet. Uw taal is niet helder. Dat ziet , , W. te VI." ook, zie , , De Roeper" van 28 Mei, nr 32. Wij lezen daar: , , Er is slechts één ding waar het op aan komt, nl. dat er een streep gehaald wordt door wat destijds gebeurde", enz. En verder: , .Daarom bevredigt ons het antwoord van ds Bos maar matig. De eis van de streep is mij teveel verhuld in allerlei vriendelijke woorden. Tegen vriendelijke woorden is allerminst bezwaar, maar de streep moeten wij gteeds als eis blijven stellen. En omdat die eis in het'antwoord vam ds Bos niet duidelijk is, kan er ook hier verwarring ontstaan en daarom ook hier: Zo niet!"

Als U ons dan vraagt: — Wilt U dan geen gehoor geven aan hetgeen Christus in zijn Hogepriesterlijk gebed ons voorhoudt? — dan is ons antwoord: — Natuurlijk. Wij •willen, in gehoorzaamheid aan Gods Woord, iedereen die zich meldt als staande op de basis van de drie Formulieren van Enigheid aanvaarden. Dat is naar de bedoeling van Joh. 17".

Ds Bos, U mag en zult niet boos op ons worden, wanneer wij dit schrijven tot U richten. Htet is alleen de liefde tot Christus, die ons dringt. Hierachter kloppen warme broederharten, die in '44 mèt U hebben gestreden, om op te komen voor de ere Gods en Zjjn Woord. En wanneer er nu een aanslag wordt gepleegd op Uw gevoelig hart, — wijs rustig af en zeg: „Niet alzo, doch alléén in de weg der vrijmaking". Dat vraagt God van U. Zo hebt Gij het ons altoos voorgehouden. Wijs op de acte van scheiding, die door U welbewust, als zijnde op grond van Gods Woord opgemaakt, werd overhandigd, of toegezonden. Wijs op Uw schrijven van 4 Juli 1947 tn „De Wachter", waar U schrijft: „Rustig kan dan ook gezegd worden dat de gebonden „Geref. Kerken" de beginselen der Afscheiding verloochend hebben. De gebonden Geref. Kerken hebben de beginselen van '34 losgelaten.

Ds' Bos, wij houden U aan Uw woord, neergeschreven in Uw verklaring van '44. Daar hebben we recht op. Geve God U - wajsheid en goed verstand en keer terug op Uw schreden.

Wij twijfelen niet aan Uw goede bedoelingen, doch U ziet en doet het thans verkeerd. — Op de Synode zag U het zo helder en klaar.

Na hartelijke broedergroeten, de mèt U geschorste ouderlingen,

A. KIEPT.

B. BOS Azn.

, • G. BSHUIS Sr.

K. S.

Prof. Dr S. V. Zuidema contra Ds E. N. van Loo.

Ds C. 'V. d. Waal schrijft in Sneeker Kerkbode:

De vorige maal hebben we gezien, hoe as van Loo enige zendingsbrochures aanbeval, waaruit sprak een geest, die allerminst christelijk, laat staan Calvinistisch was; een geest die korte metten maakt met de antithese, waar onze vaderen hun leven voor gaven, en de doorbraak proclameert; een geest die het apostolisch fundament der kerk afbreekt en een Wereldkerk zonder fundament voorstaat.

Ds van Loo heeft, voor zover mij bekend, nog niet zijn aaubBveling ingetrokken. Ondertussen heeft prof. Zuidema in „Trouw" van 23, 24 en 25 Mei een paar artikelen geplaatst, waarin hetzelfde betoogd werd, als wij naar voren brachten. Misschien wil ds van Loo het getuigenis van prof. Zuidema aannemen?

onder­ Een enkel citaat, Waarin we een en ander strepen :

„Wat zich tegenwoordig als wereldzending aandient, is niet te vertrouwen. Want in die wereldzending werken krachten, die het communisme een open weg bereiden naar de harten van allen, die onder hun beïnvloeding staan. En ze treden op als engelen des lichts. Maar ook wat zich als Nederlandse zending aandient, kan niet op de Idank af worden aanvaard. Het is zeUs een vraag of het wel als NEDERLANDSE zending kan , worden vertrouwd, Onnederlandse zending komt iu elk geval al voor bij Nederlandse zendelingen en zendingsmensen. Het is nodig, dat ons Nederlandse volk dit weet".

, , De Nederlandse zending is evenmin als de jonge kerken in het Oosten, positief bereid tegen het communisme in Indonesië positie te kiezen".

, , Defaitisme kondigt zich aem, wanneer onder de heroriëntering der zending met nadruk verdedigd wordt, dat wij de vaste wil der jonge kerken in Zuidoost-Azlë, om zich aan te sluiten bij de Wereldraad van kerken en bij de mysterieuze „Wereldkerk" dienen te eerbiedigen".

, , Moeten de lampen der kerk mee uitgaan tegelijk met de lampen van het Westen ? En moeten wij aan onze kinderen leren: M'n jongen, je vader heeft bij deze belijdenis geleefd en tot op Augustinus, ja tot op de apostelen gaat onze belijdenis terug, maar vergeet niet: ze bevat alleen maar waarheid voor het Westen? Het Oosten, neen, dat moet ge vrij laten, dat kunt ge met uw belijdenis niet dienen? Het Oosten moet ge dienen door het in de ruimte der wereldkerk te laten ademen ? Die wereldkerk, die, ruim en breed, gelukkig hoog uitrijst boven de geborneerdheid van uw kerkelijk belijden ?

De wereldkerk, waarin gelukkig de doorbraak zo ver voltrokken is, dat zij loochenaars van Christus' zoenverdienend en zaligmakend kruiilijden en van Zijn opstanding uit de doden tot onze rechtvaardigmaking, in volle rechten naast de aanhangers van dit belijden gedoogt? Die wereldlterk, die goed en kwaad, waai'heid en leugen, profetie en vals profeteren, rustig naast elkander gedoogt, zodat het onderscheid tussen modernisme en orthodoxie , , gelukkig" bezig is te verdwijnen? Zo gaan de lampen uit in Europa, en het grote wereldlicht der wereldkerk straalt breed uit over de aarde. Of is het misschien de duisternis waarin ge geen hand meer voor uw ogen kunt onderscheiden? "

Het zijn ontstellende feiten, die prof. Zuidema in volkomen overeenstemming met ons naar voren brengt en angstige vragen, die "hij stelt. Niemand, ook ds 'van Loo niet, kan zich aan de roeping onttrekken zich hiermede bezig te houden. Wie zoals velen vandaag maar „kerk, kerk" en „zending, zending" zegt, zonder te onderscheiden tnssen ware en valse kerk en zending, deformatorische of reformatorische kerk en kerkplanting, helpt mee om het schone dat God sinds de Beformatie In en aan Nederland gaf af te breken en de weg voor de antichrist te plaveien.

Wie met vrome smoesjes aankomt, de concrete gevaren verzwijgt en er niet ^ tegen profeteert, is een valse profeet, die pleistert met loze kalk en bouwt met hout, hooi en stoppelen. Vandaag worden zeer sterk de geesten openbaar. Zij, die zich calvinisten noemen, helpen mee kerk en land naar de ondergang te slepen, als ze zoete broodjes blijven bakken tegenover de oecumenische groot-machten (samenwerken met , , Oegstgeest", waar zelfs vele hervormden steen en been over kl-agen, meedoen met internationale en'regionale (Zendings)-Raden en tegen eigen zendingsmensen (Bavinck, Richters, Verkuyl, enz.) het zwaard van het Woord niet durven hantsren.

Het is een cntzaglijke schande, dat velen met weerzin elke oproep tot reformatie naast zich neerleggen. Ik hoop, dat ds van Loo dit niet zal doen. En ook, dat prof. Zuidema de consequentie van zijn noodkreet beseft, niet achteraf zijn eigen A-oorden gaat verdoezelen en een aamklacht tegen zijn eigen zendelingen indient! Ook ware het te wensen, dat zij die zeggen dat kerk-(bederf) en politiek niets met elkaar te maken hebben, eens luisteren ginpen naar deze woorden van prof. Zuidema, waarmee we eindigen willen:

„Op politiek erf is de religieus-Christelijke belijdenis der antithese meer dan ooit in gevaar. Maar bedenken wij wel: dat zij niet minder in gevaar is op het kerkelijk erf, en dat zelfs onze zendingsactiviteit door deze verflauwing en uitwissing der grenzen nu ernstig wordt bedreigd".

We zijn dankbaar ook voor dit getuigenis van de Sneeker Kerkbode, degelijk als steeds.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 25 juni 1949

De Reformatie | 8 Pagina's

PERSSCHOUW

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 25 juni 1949

De Reformatie | 8 Pagina's