Studentenalmanak 1899 - pagina 125

1 ^

123

Neen, 't stoot niet meer af.

't Is veeleer ongewoon interessant geworden.

Er ligt thans een onbeschrijfelijk mysterie in.

De schilder is hier historicus geworden, maar welk een

historicus!

Hier wederom naderen we 't terrein van 't goddelijke,

dat voor ons niet te grijpen is.

Ik gaf slechts enkele indrukken weer, aan kunstcritici de

schoone taak overlatende, 't geniale van elk doek in details

bloot te leggen.

Rembrandt's kunst spreekt zoo tot ons — we begrijpen hem.

Voor ons. Calvinisten, is hij de ideale kunstenaar.

't Zonnige, krachtige leven der 17e eeuwsche Calvinisten

heeft hij met al zijn licht en met al zijn schaduw op 't

doek geworpen.

't Eenvoudigste, 't meest nuchtere — 't lacht Rembrandt aan.

Hij heeft 't reeds ten volle verstaan, wat Dr. Woltjer eens

gezegd heeft: „In de kleinste dingen zijn diepten Gods te

onderzoeken."

En ik heb geleerd, tegenover Rembrandt's kunst, de zoo-

genaamde „Moderne kunst" te schatten, zooals zij 't verdient.

't Verschijnen van graaf Leo Tolstoi's laatste werk „Gegen

die moderne Kunst," viel, merkwaardig genoeg, samen met

't exposeeren van Rembrandt's werk.

Deze grijze Russische aristocraat, als dichter-philosoof in

de moderne wereld gevierd, heeft zich in de laatste jaren

gehuld in de harige pij des boetpredikers en ontziet zich

niet de diep verdorven wereld met haar zonden in het

aangezicht te slaan en haar te geeselen om haar karakter,

haar leven, haar wetenschap en nu in de laatste maanden

om haar kunst.

Niets is ten slotte goed meer in zijne oogen, en niet ten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen