GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1914 - pagina 183

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1914 - pagina 183

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

FARRAGO 173

Jan zei wat kalme, maar niet erg handige verontschuldi-

gingen, dan dwaalden ze af in de philosophie zelf, kwamen op

Nietsche. „Ik kan 't niet helpen" beweerde Vere, ik voel toch

altijd iets grootsch in dat opofferen van 't zwakke om 't sterkere

beter te maken, ai is 't dan moreel niet zoo hoog." 'k Zou der

anders in de praktijk zelf nu niet te best mee varen" voegde die

weemoedig de aan toe.

„Hoor es" zei Jan, ik vind 't heel wat grootscher als een

sterkere op zij gaat om een zwakkere makkelijker te laten loopen.

Dat is heel wat sterker geloof ik."

„En de persoonlijkheid krijgt z'n gezonde dwangbuis weer

aan, nietwaar?"

„Persoonlijkheid? Nu ja persoonlijkheid. Geloof je dan niet

dat er heel wat persoonlijkheid voor noodig is wanneer je uit

heel andere motieven dan zwakheid allèèn, dan twijfel allèèn,

vrijwillig een dwangbuis aantrekt?"

„Maar in 't gewone leven" vroeg Hilde, doen we daar

anders, ook met onze mooiste christelijke moraal? Ik geloof haast

dat 't bijna onmogelijk is, zóó sterk te zijn."

„Dat kan wel 's waar wezen" vond Jan. Hij stond even

later op, ging al vertrekken. Hij was al laat gekomen ook om

een lichte hoofdpijn, wou nu liever wat vroeg naar bed gaan.

Vere stond ook op, wou met 'm mee. Maar op aandringen van

beiden bleef hij. —

„U moet nog wat spelen, wilt u" drong hij aan, later als

hij Hilde weer even sprak, „ü weet niet hoe me dat sterkt."

„Mag 't nog zoo'n vragend stukje zijn, daar is m'n lieve-

lingsmuziek onder en dat speel ik 't beste ?"

„O ja, u speelt maar, uw vragen-muziek is voor mij net als

antwoorden op iets vragends in mezelf."

Toen speelde Hilde. Vere sloeg de bladen om. Maar Hilde

sloeg minder zeker aan dan eerst. Een paar maal dreigde ze zich

te vergissen. Eens door een onhandige beweging van den pink

raakte ze een toon te veel, een heel schrijnend, valsch accoord.

* * *

Beste Jan.

Even een groet van ons van de Italiaansche meren. Hoe

jammer dat jij niet met ons mee kon door dat vervelende examen-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1914

Studentenalmanak | 236 Pagina's

Studentenalmanak 1914 - pagina 183

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1914

Studentenalmanak | 236 Pagina's