GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1928 - pagina 184

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1928 - pagina 184

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

174 ZWERVER

werpt, lokt hem, en wekt in hem een verlangen naar veilig-

heid en bescherming.

Al meer noodigen hem de nu haast leege hooibergen uit,

om er zich warm en zeker in neer te vleien, maar telkens

wanneer hij zijn schuwheid en angst bijna overwonnen

heeft, en schoorvoetend, onzeker om zich ziende, als een

dief, 't zoo begeerde nachtleger nadert, wordt hij afge-

schrikt: nu eens door den hofhond, die luid blaffend naar

't hek gehold komt bij 't hooren van vreemde voetstappen,

dan weer door de blankgeschuurde koperen naamplaatjes,

die op de melkbussen op 't rek onder 't raam, door den

lichtval van den lamp daarbinnen, te glinsteren liggend,

hem als twee groote, akelig-dreigende vurige oogen schijnen

aan te staren. En telkens gaat hij sdhielijk en schuw, vol

angst verder: zijn loopen wordt draven, want al somberder,

al vijandiger schijnen de elsenstruiken langs den weg, als

evenzoovele spookgedaanten hun armen naar hem uit te

strekken en hem te achtervolgen.... tot hij ten laatste

uitgeput door moeheid en angst, tegen den berm van den

weg in slaap valt, tot 't eerste morgenlicht hem wekt,

verstijfd en akelig van honger en k o u . . . .

En als dien voormiddag de directeur zijn ronde doet,

vindt hij Tijmen weer terug, op zijn oude plaats, op 't

eikenstompje voor den fomuispot. Overwonnen door de

overmacht, maar niet overtuigd, is er in hem nog onwil en

wrok; hij heeft zijn beste kleeren nog aan, 't vuur is tiit,

en in den pot borrelt en dampt 't nu niet,

,,Ik bin terug, mar 't werkpak weer antrekke, doe 'k niet,

en fornuispot stoken, wi'k niet meer!". .. .

En voor de tweede keer verlaat Tijmen de stichting, door

den directeur overtuigd dat ze hem, onder die voorwaarden,

niet meer gebruiken kunnen. Maar niet blij en tevreden

als gisteren, ontmoedigd ernstig staat nu zijn gezicht, en

traag is zijn gang.

Blij en licht is nu ook niet de dag.

Triest en gedrukt staan de koeien nu rug aan rug tegen

de hekken, de koppen hunkerend naar de stal toe gericht,

zonder lust tot dolle uitgelaten sprongen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1928

Studentenalmanak | 238 Pagina's

Studentenalmanak 1928 - pagina 184

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1928

Studentenalmanak | 238 Pagina's