Studentenalmanak 1932 - pagina 122

114 KALVERHAAT

Wetenschappelijk heeft u niets in uw mars, nee, geestelijk

bent u heelemaal een nul. Ik ladh om u, meneer, U bent

geestelijk eigenlijk e e n stumperd. M e e r heb ik niet te

zeggen,"

Toen Wouter al zoover gekomen was dat hij den oudere-

jaars als een geslagen hond zag afdruipen, en hij in zijn

handen nog de zweep tintelen voelde waaronder de ander

gekronkeld had, — wekte een schok hem uit zijn koortsig

gedroom. De tram stond stil.

W o u t e r besefte plotseling dat hij uit moest stappen en

de werkelijkheid van w a t hij stond te volvoeren, viel in-

eens als een loodzwaar gewicht boven op hem. De con-

ducteur hield reeds de hand aan den t r e k k e r om 't sein

tot verder rijden te geven. Een felle gloed vloog n a a r Wou-

ters wangen, toen hij zijn onhandigheid voelde. Bevend —

van woede, en van vrees-voor-het-geweldige dat hij zich

had voorgenomen — greep zijn klamme rechterhand het

koude koper van de leuning.

Zou hij zoo weggaan, zonder vcin zijn zege te genieten?

In een laatste vlaag van moed keek t i j op n a a r den oudere-

jaars die hem zwijgend en donker aanstaarde.

En eer Wouter 't wist, h a d zijn vrije linkerhand naar

zijn hoed getast, en hadden zijn lippen gepreveld ,,dag

meneer".

Vonken spattend aan zijn beugel, verwijderde de tram

zich snel in den duisteren regenavond.

H, A, M,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen