GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1947 - pagina 209

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1947 - pagina 209

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

drukten werden vanzelf zeven kandelabers ontstoken, die de

weg naar boven helder verlichtten voor een tijd van precies

zeventig seconden.

Maar daarvan wisten de os en de ezel niets; zij stonden, nog

voor de poort en hoorden boven hunne hoofden het rumoer

van de feestzaal steeds heviger worden, want het hoogtepunt

van het bal, waarop de koning zich de keuze zou maken, was

nabij gekomen.

,,Ei broertje," zeide de os tot den ezel, „nu wij zover geko-

men zijn, zal ons nu nog de kans uit handen ontglippen? Nee

voorzeker niet; wanneer zij daarboven denken dat onze Asse-

poester al die jaren voor haar eigen pleizier zo nederig is

geweest, dan vergissen zij zich toch deerlijk en zullen wij hun

thans laten horen hoe een os en een ezel een gepast en sociaal

verantwoord festijn plegen te vieren.

Vervolgens plaatste de os zijn beide bilstukken naar de

ijzeren deur en begon met zijn twee hoeven deze uit alle

macht te rammeien; de ezel daarentegen begaf zich zijwaaxts

tot onder een der vensters en begon nu uit volle borst „Ia,

Ia" te roepen, en dat ze machtig veel pleizier onder elkander

hadden, geloof dat maar vrij.

Doch de ijzeren deur week geen handbreed en het geroep

van Grauwtje hoorde ook niemand behalve de os, die het

al zo dikwerf gehoord had.

Echter gebeurde het, dat door hun geschop en lawaai Asse-

poester gewekt werd uit de diepe slaap waarin zij was ge-

vallen. Zij staarde om zich heen, doch toen zij beneden zich

niets ontwaarde dan een hels spektakel en boven zich het

vrolijke geklank van de scharen in de feestzaal hoorde, en

toen zij ten slotte ook de fraaie klederen zag die zij aan het

lichaam droeg, verschrikte zij hevig en sprak: ,,Och arme!",

want zij meende dat nu alle dingen gebeurd waren en men

op het laatste moment verzuimd had haar mede naar boven

te nemen. In haar grote nood klom zij op het dak van de

karos, trok zich een der beide glazen muiltjes van de voet

en wierp dit met kracht omhoog door het geopende venster

heen.

Nu wilde het zo treffen, dat de koning van het land de gehele

193

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1947

Studentenalmanak | 258 Pagina's

Studentenalmanak 1947 - pagina 209

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1947

Studentenalmanak | 258 Pagina's