Studentenalmanak 1948 - pagina 133

De Civitas Academica

Ondanks alles, wat in de laatste jaren over de Civitaa-

gedachtc en haar verwerkelijking geschreven en gesproken

is, bestaat er nog onvoldoende bekendheid met hetgeen hier

eigenlijk gaande is. Ook hebben enkele minder gelukkige uit-

latingen aanleiding gegeven tot misverstand. Daarom voldoe

ik gaarne aan het verzoek van de Almanakredactie, over dit

onderwerp een artikel bij te dragen.

Ik wil dan beginnen met de constatering, dat de civitas-ge-

dachte niet een product is van het allerjongste verleden. In-

tegendeel, zij is bijkans zo oud als de universiteiten zelf.

Nieuw zijn slechts de pogingen, na de bevrijding ingezet, om

de academische gemeenschap wederom tot een doorleefde en

bezielende werkelijkheid te maken.

Ook aan de andere universiteiten in ons land zijn, en ten dele

zelfs reeds eerder dan bij ons, soortgelijke plannen aangevat.

Men dingt van de resultaten, die daar bereikt zijn, niets af,

wanneer men vaststelt, dat zij gebleven zijn beneden de ver-

wachtingen. Behalve externe bezwaren deed zich een inner-

lijke moeilijkheid voor, die de realisering, en zelfs de benade-

ring van de gekoesterde idealen onmogelijk maakte.

Terecht besefte men, dat van een wezenlijke universitaire

gemeenschap slechts dan sprake kan zijn, indien althans op

cardinale punten gemeenschappelijke overtuigingen bestaan,

die uitgangspunt en doel der universiteit bepalen. Wanneer

die ontbreken, is de civitas-gedachte een wensdroom.

Zoekend naar een gemeenschappelijke basis begreep men, dat

een onbestemd gevoel van dankbaarheid en genegenheid

jegens de Alma Mater Communis ontoereikend is. Steviger

saambinding meende men te mogen verwachten van de ge-

zamenlijke begeerte, in oprechtheid de wetenschap en de

maatschappij te dienen. Wij moeten onze krachten verenigen,

zo heet het in een van de vele vlugschriften over dit onder-

werp, „opdat wij tezamen onze Universiteit weer maken wat

ze behoort te zijn: een bron van geestelijk leven, een middel-

punt en uitgangspunt van op wetenschap, menskunde en wijs-

129

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen