Studentenalmanak 1970 - pagina 134

trouwpartijen, verlovingen en begrafenissen, die aller noodzakelijkerwijs

door hem bezocht dienden te worden.

De derde was de nijvere Jan Eggink, die als een druk baasje alles admini-

streerde wat er te administreren viel, en dat was heel wat.

Evertjan Rothuizens inbreng bestond uit het manen: en wel zijn medebe-

stuurders tot kalmte en nadenkendheid, en onwillige debiteuren tot be-

taling. Daarnaast verhuurde hij, verklaarde voortdurend geen tijd te hebben

omdat hij v«lde afstuderen, en bleek steeds bij nader inzien toch tijd te

kunnen vrijmaken. Gefopt was hij, toen de praeses enige maanden met

onvrijwillige vakantie ging, en hij diens functie moest waarnemen.

Tenslotte Duco Stadig, die sprak met hen, met wie gesproken moest

worden (buren, huisbaas, senaat, seniorenconvent, personeel en Bar Jona),

vervolgens zijn been brak en uit arrenmoede in bed contracten ging opstel-

len.

CONTACTEN

De Stichting onderhield contacten met een groot aantal figuren en instan-

ties; deze contacten wisselden naar inhoud en mate van hartelijkheid.

Om te beginnen het personeel. De relatie met het echtpaar Kist was zo

hartelijk, dat meneer Kist tijdens de traditionele ontvangst van hem en zijn

vrouw verklaarde, dat dit de beste Stichting van alle was geweest. In hoe-

verre hij dat ieder jaar zegt, konden we niet nagaan. De contacten met

Martin waren ook uiterst plezierig. Aan de ontvangst ten huize van

Dumoulin bewaren we nog steeds de beste herinneringen. Betreurens-

waardig was evenwel, dat juist deze, zo voortreffelijke barkeeper af en toe

meende onaangekondigd een snipperdag te kunnen nemen. Dit leidde er ten

slotte toe, dat de Stichting en Martin besloten ieder huns weegs te gaan.

Met Gerard werkten we slechts enkele maanden; hem becommentariëren

laten we gaarne aan onze opvolgers over.

Ook was er de Senaat. Met Henk en zijn jongens konden we uitstekend

overweg, vooral met onze kuku: Aart Jan. Hoe vaak hebben we niet vreug-

de en jolijt gebracht in dat overigens zo vreugdeloze kamertje, waar licht

nog lucht ooit vermogen binnen te dringen!

Misschien ook waren de goede verhoudingen wel hieraan te danken, dat de

HEEREN al snel zagen wie de haas was: al in het begin van ons beider

ambtstermijn moesten we hen immers van een faillissement redden; zoiets

schept meteen een boel duidelijkheid.

De verhoudingen met Bar Jona leken aanvankelijk zeer goed, alleen al door

een persoonlijke unie in de vorm van de praeses. Het tegendeel bleek het

geval: de verhoudingen verslechterden in de loop van het jaar, met als

gevolg dat de praeses in de knel kwam, doordat de beide partijen hem

ervan beschuldigden, slechts het belang der tegenpartij te dienen. Ook de

fiscus mocht geen whiskey meer inschenken, maar moest het netjes vragen.

Dan was er de huisbazin, de stokoude mevrouw Van Coesburg-Soet, die

regelmatig met beverige hand de boze brieven ondertekende, die haar al te

energieke vertegenwoordiger en kleinzoon Reeder haar voorlegde. Deze

laatste leeuw werd in zijn hol opgezocht en tot tevreden spinnen gebracht

door de praeses, die met hem sprak over Tussen de Rails, journalistiek.

132

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen