Vrije Universiteitsblad 1940-41 - pagina 219

1647 in, dat wij, met smart en niet dan in de uiterste noodzaak, maar toch. dat wij ze, als het moet, kunnen durven loslaten, Onbewust hebben wij vaak de neiging, om God te binden aan wat ons het begeerenswaardigst schijnt. W a t moet er van ons christelijk leven worden in dit land en in dezen tijd, wanneer wij die rijke traditie zouden moeten prijsgeven ! En daarom klemmen wij er ons aan vast, en worden mismoedig, wanneer wij voor het behoud van onze voorrechten moeten gaan vreezen. Maar laat ons toezien ! Durven wij ook de vraag aan : W a t moet er worden van G o d s Koninkrijk? Nimmer mogen wij ons zóó binden, dat het ons onmogelijk zou worden om te zeggen: de Heere heeft gegeven, de Heere heeft genomen, de naam des Heeren zij geloofd. Wie zijn leven wil behouden, zal het verliezen. Maar wie zijn leven, met al wat het waardevol maakt, zal kunnen verliezen in het geloof, die zal het behouden. Er is nog een tweede vorm, waarin de historie aan het leven afbreuk kan doen, en ook deze komt thans veelvuldig voor. Wij kunnen ze noemen: de vlucht ult het heden. In de Middeleeuwen waren er menschen, die in de wereld zooveel slechtheid en verkeerdheid opmerkten, dat zij zich uit die booze wereld terugtrokken, en zich isoleerden met een boekske iti een hoekske. Een goede eeuw geleden heeft zich dat verschijnsel op een andere wijze herhaald. Ook toen waren er velen, die zich zoodanig stootten aan de onaangename werkelijkheid van wat er in hun tijd gebeurde, dat zij, in gedachten althans, daaruit wegvluchten. In de historie vonden zij troost en vergoeding. Eertijds immers was alles zooveel beter en schooner, en het was een verademing, zich in dat verleden te verdiepen. In onze dagen treedt deze neiging opnieuw naar voren. Het is ook zoo verleidelijk, om voor de zorgen en moeiten van het heden vergetelheid te zoeken in de historie van gelukkiger tijden. O o k de Prediker heeft ze gekend, de menschen die vroegen : „Wat is er dat de vorige dagen beter geweest zijn dan deze ?" Hij noemde dat een vraag, die niet uit wijsheid voortkwam. En inderdaad, hoeveel waarde de historie ook bezit, wanneer zij dienen moet als de ideale tegenstelling met het heden, waarin wij blijven hangen met belangstelling, wordt zij misbruikt. Zij is dan een narcoticum onze geworden, een uitweg voor slappe figuren, die de harde realiteit van het leven niet. aandurven. M a a r God heeft ons niet in deze wereld en in dezen tijd geplaatst, om er onszelf uit weg te fantaseeren. Hij roept ons hier en nu tot activiteit. Onze mogelijkheden kunnen gering, en onze kansen uiterst klein schijnen, maar tóch. eischt Hij van ons getrouwheid in de situatie van dit

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen