GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vrije Universiteitsblad 1948 - pagina 25

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije Universiteitsblad 1948 - pagina 25

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

V

Nummer 135' / Maart 1948

VRIJE UNIVERSITEITSBLAD MAANÏ1EU]KSE MEDEDELINGEN Orgaan van de Vereniging voor Hoger ondervnjs op Gereformeerden grondslag Amsterdam / Keizersgracht 166 Redaaie-Commissie; Prof. Dr F. W. Grosheide / Mr G. H. A. Grosheide / B. Fabér Stukken roer de redactie te zenden aan: B. Faber / Keizersgracht 166 / Amsterdam

DE IDEE LER

VRIJE

UNIVERSITEIT

Over de idee der Vrije Universiteit zijn dikke boeken geschreven. Wij zullen hier niet nagaan, in welken zin het woord idee dan is gebruikt en nog minder trachten aan te geven, wat alzoo als die idee is aaiigegeven. Voldoende is op te merken, dat men, heel in het algemeen gesproken, vaak dacht aan de gemeenschap van onderwijzenden en onderwezenen, die zich samen gaven aan de beoefening der wetenschap. Toen de Vrije Universiteit gesticht werd, hebben haar oprichters zich bij die oude gedachte aangesloten. Onze Hogeschool ontstond in éen tijd toen de Universiteit zich begon op te lossen in een naast elkaar staand getal van vakscholen. Er kan nooit uit het oog worden verloren, dat de Universiteit zich niet alleen kan bezig houden met de beoefening van de wetenschap zonder meer, doch dat zij zich ook te richten heeft op de practijk, de opleiding. En juist die opleiding gaat en moet zich al meer verbijzonderen. In de Middeleeuwen konden €e knappe koppen heel de wetenschap overzien en het was mogehjk, dat één man een zij het dan groot werk schreef, waarin al het menselijk weten was verwerkt. I n de dagen der hervorming is nog wel gepoogd aan dit oude ideaal vast te houden. Naarmate de geschiedenis verder ging, bleek dit meer en meer onmogelijk. Er werd teveel ontdekt, teveel ook vereist voor de beoefening van een bepaalde wetenschap.-Het was onmogeUjkvóor een of zelfs voor enkele mannen om het geheel te overzien. Zo kwam allengs vak naast vak te staan niet alleen, want dat was tot op zekere hoogte vroeger ook wel het geval, maar de band tussen de verschillende vakken ging verloren. Iedere geleerde arbeidde voor zichzelf en op eigen terrein, en bemoeide zich niet met

wat anderen deden. Dat was ten dele noodzakelijk voor het onderzoek, het werd begeerd in en voor de opleiding. En tenslotte kregen we den toestand, gehjk die heden ten dage is. Maar die toestand bevredigt niet. Er is weer een drang naar eenheid, naar samenwerken. Hoe dat practisch te verwezenlijken is, is nog niet duidelijk te zeggen. Alleen, het voldoet niet meer, dat elke hoogleraar arbeidt op eigen klein terrein, en dat de student geheel onkundig blijft van wat zijn medestudent bestudeert en doet. De Vrije Universiteit is, gehjk beschreven, van haar ontstaan af uitgegaan van de eenheid der wetenschap. Maar zij heeft dat gedaan op een bijzondere wijze. Zij hielci zich aan de belijdenis, dat aUes wat bestaat, door God is geschapen en door Hem wordt onderhouden, en daarom zijn eenheid vindt in God. P a u l ' s schrijft van Christus: AUe dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen en hij is vóór alle dingen en aUe dingen hebben h u n bestaan in Hem (Col. 1: 16 vlg.) Zo is alle studie omlerzoek der werken Gods. I n deze erkentenis hgt een band, die samenbindt en die niet kan worden verbroken. Het is juist in onzen tijd van belang dit met nadruk naar voren te brengen. Toen de Vrije Umversiteit klein was, kon althans elk der hoogleraren het geheel overzien. Niet in dien zin, dat de juristen Hebreeuws lazen of de theologen de artikelen van het BurgerUjk Wetboek wisten aan te halen, maar men hadibegrip van het geheel, wist wat ieders t a a k was en kon daarmede ook bij het onderwijs rekening houden. Onze Universiteit heeft zich mogen uitbreiden en daarmee is, wat men zou kunnen noemen, de uiter1877

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1948

VU-Blad | 113 Pagina's

Vrije Universiteitsblad 1948 - pagina 25

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 januari 1948

VU-Blad | 113 Pagina's