Vrije Universiteitsblad 1957 - pagina 10

Ik zou mij in dit verband een parallel willen veroorloven met de herbouw van de stad Jeruzalem, zoals deze in het Bijbelboek Nehemia ons wordt verhaald. Wij lezen daar, dat het Joodse volk zich onder moeilijke omstandigheden tot dit grootse werk had gezet en dat he^ daarbij inderdaad opmerkelijke resultaten boekte, „want het hart des volks was om te werken". Ik weet niet in hoeverre voor U aanleiding zou kunnen bestaan op grond van dit voorbeeld eveneens een parallel te trekken door te wijzen op vertraging, die er in de herbouw van Jeruzalem ontstond door het optreden van de omUggende overheden. Ook de uitvoering van Uw plannen werd op verschillende tijdstippen door het optreden van de overheid van verschDlende departementen en overheidsfunctionarissen doorkruist. Hoewel U ongetwijfeld zult aanvaarden, dat bij de noodzakelijke beoordeling van Uw plannen steeds uaar objectieve maatstaven werd gestreefd, kan ik mij Uw ongeduld, waarvan U dan ook enkele malen uitdrukking hebt gegeven, zeer goed indenken. Dat overigens ook voor de Overheid de tijdsfactor een belangrijke rol speelt bij de beoordeling van projecten als het onderhavige, laat zich verstaan. Of enig uitstel in een bepaalde zaak overigens als een voordeel of een nadeel van de belanghebbende moet worden aangemerkt, zal de toekomst moeten leren. Ik kan U wel verzekeren, dat de Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen en de ambtenaren van diens Departement zich volledig bewust zijn van de grote moeilijkheden, met name de financiële, waarvoor de realisering van Uw plannen U stelt. Met het oog hierop zullen de resultaten van het werk van de commissie 's Jacob, tot bestudering van de subsidieregeling van het bijzonder hoger onderwijs, van het grootste belang zijn. In de Memorie van Antwoord aan de Tweede Kamer over de begroting 1957 heeft de Minister meegedeeld, dat hij de commissie 's Jacob heeft verzocht de werkzaamheden ter bevordering van gelijkwaardige ontwikkelingsmogelijkheden voor alle instellingen van hoger, openbaar en bijzonder onderwijs zoveel mogelijk te bespoedigen. Namens de Minister zeg ik U gaarne diens volle medewerking toe, voorzover U deze bij de bouw van Uw academisch ziekenhuis en de verdere gebouwen, die op dit terrein zullen verrijzen, behoeft. Eenzelfde toezegging doe ik gaarne voor de ambtenaren van het departement van O. K. en W. De praktijk heeft immers uitgewezen, dat bij de totstandkoming van dergelijke grote bouwwerken als vanzelf een nauwe samenwerking groeit tussen alle betrokkenen. In casu zullen dit zijn: de Universiteit, de architecten, de vertegenwoordiger van de Departementen van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, van Volkshuisvesting en bouwnijverheid en van Financiën en eventueel van de plaatselijke overheid. 2638

*

Ik bied U tenslotte gaarne de allerbeste wensen van de Miaister van 0.K. en W. en van de ambtenaren van diens departement aan voor de spoedige voltooiing van de gebouwen, waarvan zo straks de eerste paal zal worden geslagen. Moge Gods zegen op Uw werk rusten.

Slotwoord Dr. J. Schouten Namens Directeuren van de Vereniging voor Hoger Onderwijs op Gereformeerden grondslag en de Curatoren van de Vrije Universiteit zeg ik U mijnheer Wesselings hartelijk dank voor het woord, dat U gesproken hebt. Wat ons zo bijzonder heeft verblijd is, dat U zo royaal hebt mogen en kunnen verklaren, dat de Minister van Onderwijs, Kunsten en Medewerkiög aan, pardon: Wetenschappen zijn medewerking wü geven aan de voortzetting van de bouw van onze Universiteit — U merkt hoezeer ik met die medewerking telkens bezig ben — én dat U dat namens U zelf en namens de ambtenaren van het departement, die er bij betrokken zijn, evenzo hebt kunnen zeggen. Voor die royaliteit zeg ik U namens de genoemden hartelijk dank. U kunt wel op één ding rekenen en dat is dit, dat wij van die bereidwilligheid een zeer veelvuldig gebruik zullen maken. Ik hoop alleen, dat U in de toekomst niet eens zult zeggen: Uw gebruik van onze bereidwilligheid begint op misbruik te lijken. Wij hebben namelijk, dat behoefikU niet ujt te leggen, grote haast met alles wat moet gebeuren. Het moet soUde gebeuren, het moet wel overwogen zijn, het moet naar alle kanten te verantwoorden zijn, maar het is zeer urgent en het moet daarom met spoed gebeuren. En voorzover daarvoor de Regering iets kan doen en in het bijzonder de Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen met zijn medewerkers, houden wij ons hartelijk aanbevolen. En nu zal Dr. Wesselings de eerste paal gaan slaan. Om nu te zorgen, dat gij hier niet langer moet zijn dan strikt nodig is en om zo enigszins mogelijk te voorkomen, dat er hier nieuwe grieppatiënten bijkomen, zal er dan nadien te dezer plaatse niets geschieden. Daar zijn er misschien hier aanwezig, die een woord zouden willen spreken, maar ik geloof niet dat het, gegeven de tijd van het jaar en de huidige omstandigheden, wenselijk is dit nu te doen. Directeuren hebben zich voorgenomen, als wij kunnen komen tot het leggen van de eerste steen en dat in een beter jaargetijde kan geschieden, op grote schaal de medewerking van allen, die daarvoor in aanmerking komen, te vragen en bij die gelegpnheid kan dan de plechtigheid ook een meer uitgebreid karakter dragen. Ik nodig U allen uit, nadat Dr. WesseUngs het op zich genomen werk heeft verricht — wij wensen hem daarbij succes toe — te komen naar het Minervapaviljoen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen