Vrije Universiteitsblad 1964 - pagina 20

wat het P.l. is en wil !

Piet was een jongen van acht jaar. Het ging

specifieke

thuis niet zo goed. Hij was erg druk. Maar

was een speciale vorm van individueel on-

niet ,,gewoon d r u k " . W a n t dat is in een

derwijs

nodig. Tevens was zijn

gezin met kinderen niet zo bijzonder. Piet

ernstig

gestoord;

was echter wat je noemt DE bron van on-

daarom geïndiceerd. Dit alles was echter

laalmoellijkheden

en

daarvoor motoriek

bewegingstherapie

niet voldoende. Het belangrijkste was wel

soms iets had gedaan, voordat hij hei In de

dat deze jongen werd

gaten had. Met zijn fiets botste hij zomaar

verdere

geholpen

bij

i

was

rust in huis. Hij was zo Impulsief, dat hij

karakterontwikkeling.

.j

zijn

Tengevolge

— omdat hij niet uitkeek — tegen een stil-

van zijn nervositeit en zijn geringe gevoel

staande auto. O o k kon hij soms verniel-

v.oor wat nog wel en wat net niet meer kon,

zuchtig zijn. De lantaarnpalen in de buurt

dreigden zijn contacten met de buitenwe-

waren beslist niet veilig voor hem en ruzies

reld hoe langer hoe meer conflicten op te

op straat waren aan de orde van de dag.

roepen. Piet was echt een heel moeilijke

Met zijn broertjes en zusjes had hij vaak

jongen, die bijzonder onkritisch kon reage-

onenigheid. Telkens waren er conflicten. De

ren. V o o r de grap ging hij soms de kin-

ouders waren ten einde raad. Met hardheid

deren beentje lichten, maar voor de even-

en zachtheid hadden ze het al geprobeerd,

tuele gevolgen van wat hij deed had hij

maar geen van beide boekte resultaat. V o o r -

geen o o g .

i

al moeder werd door dit alles in ernstige mate nerveus. Z i j trok In gedachten reeds

Zoals ik al opmerkte, begon Piel door dit

de vergelijking met een neef, die het ver-

I

keerde pad was opgegaan. „Rekenen is een moeilijk vak f" O o k op school waren er moeilijkheden m e i Piet. Hij had een goed verstand, maar hij maakte vooral bij het vak taal zoveel spellingsfouten, dat hij dreigde te blijven zitten. Bovendien was hij zo'n woelwater, dat veel het ene oor in en hel andere oor uilging. De ouders consulteerden een kinderpsycholoog ter plaatse. Deze trachtte eerst via het geven van enkele adviezen en richtlijnen de ouders te helpen. Maar al spoedig bleek dat dit niet voldoende was. Er waren

teveel

complicaties. De zaak was eigenlijk al vastgelopen. Piet dreigde thuis echt een uitbijter te worden en onder deze omstandigheden achtte de psycholoog hel de beste oplossing behandeling van Piel builen het eigen milieu te adviseren.

Aldus kwam Piet in het Paedologisch Instituut. Het bleek inderdaad een uitermate gecompliceerde kwestie te zijn. Piet was een normaal begaafde

jongen. Maar hij had zeer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen