Vrije Universiteitsblad 1966 - pagina 71

tot een betere, voor deze tijd meer passende, formulering van de grondslag te komen. En weten de mensen wel dat de statutenwijziging ook plaatsvond om de inspraak van buitenaf groter te maken? Ir.'Doets somt dit allemaal met nadruk op. Die dingen horen bij de voorlichting, ook bij de voorlichting over de bouw. Je kunt niet volstaan met een stok te pakken en aan te wijzen: dat komt daar en dat komt hier. Behalve dat de groei van de V.U. het vraagstuk van de communicatie naar buiten onder de aandacht brengt, doet deze ontwikkeling ook het probleem van de interne communicatie toenemen. Alle medewerkers aan de V.U. staan op dezelfde basis. Prachtig, maar wat doe je ermee als je over zo'n veertig verschillende plaatsen in de stad verspreid je werk moet doen? Je verstaat, bij de vele specialiteiten in de wetenschappen van tegenwoordig, eikaars vak(taal3 niet eens meer en de kans om over en weer bruggetjes te slaan — wat aan de V.U. kan, want men heeft een gemeenschappelijke basis, men heeft een vooronderstelling gemeen — is als men zo uit elkaar zit, nihil. Geen communicatie, maar desintegratie, zowel in personeel als in organisatorisch opzicht, zo vat ir. Doets de situatie samen. Nu dwong, dat is duidelijk, de zich in hoog tempo voltrekkende groei van de universiteit tot het (voorlopig) tevreden zijn met her en der in de stad beschikbare ruimte, met name in oud-Zuid, waar oude herenhuizen allerlei afdelingen konden herbergen. Misschien is het in dit verband

Hef provisorium in aanbouw

aardig een aantal van de cijfers, die de heer Doets, daarbij soms gesecundeerd door de heer Faber, geeft, ter illustratie van de groei der V.U. te noemen. Nog geen twintig jaar geleden, in 1947, bedroegen de totale exploitatiekosten rond 560.000 gulden. De rekening 1964 gaf een uitgavencijfer te zien van 23 miljoen gulden en de begroting van dit jaar een bedrag van meer dan 40 miljoen gulden! Het voor 1947 genoemde bedrag van 560.000 gulden moest de V.U.-gemeenschap zelf helemaal bij elkaar brengen. Sinds dat jaar is er de subsidie, maar vergeet niet dat van de 23 miljoen van 1964 nog 1,6 miljoen gulden uit eigen zak diende te komen: driemaal zoveel dus als wat in 1947 uit eigen middelen op tafel moest komen. Ir. Doets wil maar zeggen, dat er nog een belangrijke taak ligt voor de organisatie der vereniging. Nu is die gelukkig meegegroeid: tegenover een contributie van rond 215.000 gulden in 1947 staat een contributie van ongeveer 7 ton nu. De cijfers van de aantallen leden en contribuanten toen en nu zijn respectievelijk: 3665 en 8450 leden en: 58.000 en 115.000 contribuanten. Nu komen we in de buurt van de maquettes. Oorspronkelijk was een terrein van 14 hectare gekocht; daar kwam al gauw 4 hectare bij. 't Bleek nog veel te weinig, en op Amstelveens grondgebied ligt nu het tweede V.U.-bouwterrein, dat 10 hectare groot is. Opgeteld: 28 hectare. Niet veel (om niet te zeggen: bijzonder weinig) vergeleken bij de 100 a 200 hectare welke andere universiteiten in ons land ter be-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen