Vrije Universiteitsblad 1968 - pagina 10

over de hele wereld (scheikunde) De scheikunde ontleent haar naam aan de scheiding van stoffen. De „analyse" wais tot 1850 misschien wel de -meest beoefende tak van déze wetenschap. In een moderne universiteit vindt men haar terug als de „sectie analytische chemie". Daarnaast kwamen reeds in de vorige eeuw de anorganische en de organische scheikunde tot bloei. Ook deze beide takken nemen tegenwoordig in de scheikunde een grote en centrale plaats in. Langs de flanken, van deze gebieden kwamen weer nieuwe terreinen tot ontwikkeling. Als eerste de fysische chemie, die haar taak ziet in het uitgestrekte grensgebied tussen de natuurkunde en de klassieke vormen der scheikunde. Deze natuurkundige scheikunde vindt haar oorsprong eveneens in de vorige eeuw. D e jongste loot aan de scheikundige tak van de natuurwetenschappen is de biochemie, die nu al weer vele jaren met succes bezig is een brug te slaan tussen de biologie en de scheikunde. Al deze aspecten van de scheikunde worden aan de Vrije Universiteit intensief beoefend en de resultaten van velerlei onderzoekingen vinden jaarlijks hun weg over de gehele wereld via de internationale literatuur. Het tot stand komen van die resultaten vergt niet alleen grote bedragen aan geld', maar ook de inzet van een staf, die bestaat uit docenten (waarvan 4 „buitengewoon"), 47 wetenschappelijke medewerkers en een technische staf van bijna 80 personen. Daarnaast, en niet minder belangrijk, staat het onderwijs aan ongeveer 320 studenten. In 1964 werd het studieprogramma grondig herzien, waarbij tevens de totale studieduur tot het doctoraal examen tot 6 jaar werd terugge-

bracht. Ook beschikt de subfaculteit der scheikunde over een bijzonder systeem van studiebegeleiding, waarbij elke student, door een nauwere band met een van de leden van de wetenschappelijke staf, meer het gevoel krijgt „er bij te horen". Dat is althans de bedoeling. W i e scheikunde als studierichting kiest, heeft het meestal niet gemakkelijk en het is dan ook voor veel studenten een belangrijke zaak dat ze met hun moeilijkheden bij een staflid terecht kunnen. Doordat maandelijkse contacten verplicht zijn gesteld, moet eventuele drempelvrees wel overwonnen worden. Gedurende het laatste studiejaar vóór het doctoraal examen vindt meestal een nauwere confrontatie plaats met de onderzoek-aspecten waarover reeds werd gesproken. Dan ziet de kandidaat voor het eerst waarom 4 a 5 jaren van studie nodig zijn om houvast te krijgen aan de problematiek van een onderzoek. Hij ondergaat dan, meestal tezamen met een meer ervaren onderzoeker, de unieke sensatie van de strijd aan het front der wetenschap. Mocht deze ervaring positief zijn, dan kan hij door de subfaculteit worden uitgenodigd na zijn doctoraal examen nog enige jaren als staflid deel te nemen aan onderzoek en onderwijs. Het is de bedoeling dat deze periode bekroond wordt met het verkrijgen van de doctorsgraad.

De scheikunde en de wereld. De wereld van de scheikunde strekt zich ver buiten de grenzen van de universiteiten uit. Voor een geoefend oog is het niet moeilijk in vrijwel elke industrie van ons land, zo deze al niet zelf uit de scheikunde mocht zijn voortgekomen, dan toch de verregaande kivloed van de verworvenheden der chemie op te merken. Het wegvallen van deze verFoto links: prof. dr. J. M. Los

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen