Vrije Universiteitsblad 1970 - pagina 50

Aandachtig gehoor

zaligheid in den lande; straks zal de formulering van het reglement toch wel in overeenstemming moeten worden gebracht met de nieuwe omschrijving van de grondslag. Prof. Sizoo, die kon berichten dat de Raad van Bijstand al akkoord was gegaan met de nieuwe formulering van de grondslag, rapporteerde tenslotte dat ook de vraag had geklonken of het tegenwoordig nog zin heeft de Vereniging overeind te houden. Het antwoord luidde: ja, Eén van de genoemde redenen: dan kunnen we inspringen als het nodig is om de autonomie van de (voor honderd procent gesubsidieerde) Vrije Universiteit te handhaven. Eerder had prof. dr. ]oh. Blok in zijn rapport gezegd dat het rijk zeker zeggenschap houdt in de besteding van het subsidiegeld. Terug naar de Vereniging: deze zou, zo was ook opgemerkt, ook meer gelegenheid moeten hebben om zich van haar verantwoordelijkheid te kwijten. Is het persé noodzakelijk dat de besturen van Vereniging en universiteit identiek zijn? Nee, antwoordde de president-directeur, het kan zelfs wenselijk zijn dat ze niet identiek meer zijn. Laatste opmerking van rapporteur prof. Sizoo: de relatie tussen Vereniging en universiteit speelt in de huidige discussies over de structuursvorm van de universiteit een heel belangrijke rol. ,,Een student is tenslotte ook een mens", had in de'groepsdiscussie iemand royaal gezegd... Dit vertelde prof. dr. Joh. Blok. Hij kon ook rapporteren dat verscheidene leden van de Vereniging veel begrip hebben voor de beweging onder de studenten en dat niet alleen, ze zijn ook dankbaar dat wij via de studenten er bij bepaald zijn geworden dat de V.U. kritisch tegenover de maatschappij moet staan en niet alles vanzelfsprekend mag vinden. Of je dan gelukkig moet zijn met alle manieren waarop de studenten van hun ongenoegen blijk geven? Op die vraag zei studentendomiEnkele van de 36 discussiegroepen

nee ƒ. Hessels Mulder dat fatsoensnormen en omgangsvormen tijdbepaald zijn, maar dat de invloed van het Evangelie ook hierin merkbaar moet zijn dat aan dit wezenlijke; het respect voor de ander, niet getornd wordt. Om nog even bij de studenten te blijven, prof. Blok merkte op dat je niet eerst, zeg, tien jaar student kunt zijn en daarmee uit en daarna een nuttig lid van de maatschappij worden: je moet ook in de studententijd meegedaan hebben. Goed, maar die voorlopers zijn vast geen harde werkers 1, veronderstelde iemand. Ik heb, gaf ds. Hessels Mulder te kennen, juist de omgekeerde indruk, en het gaat bijna nooit op, dat je kunt zeggen: laat die vent maar liever studeren! Ja maar, het is zeker maar een klein percentage dat zo in beweging is? Het antwoord van ds. Hessels Mulder: het aantal activisten is betrekkelijk klein, maar de grote meerderheid is overtuigd van de noodzaak dat we ons kritisch moeten opstellen ten opzichte van de samenleving, en ik betreur het als er zijn die aan die hele beweging schouderophalend voorbijgaan. Laatste vraag: is iemand als Rob Smeenk nu communist of marxist? Ds. Hessels Mulder: zijn terminologie wijst op marxistische of neomarxistische invloeden, maar deze termen benaderen het beste wat hij onder woorden wil brengen. De studentendominee vond dat je er maar niet op uit moest zijn, te puren wat iemand nu precies kon zijn. We zitten met de chronologie van ons verslag wat vreemd: al deze rapporten werden besproken in de middagvergadering, na de lunch, na de geanimeerde en openhartige groepsdiscussies en na de spinnenfilm voor de liefhebbers, (terwijl de discussieleiders hun rapporten zaten te schrijven). Om dan het verhaal over de middag maar af te m^ken: besloten is in kleinere verbanden verder te discussiëren (maar dat staat al helemaal in het begin van ons overzicht). De letterlijke tekst van dit door de heer Smeenk ingediende voorstel vindt u in een open brief aan het college van Directeuren, welk schrijven op pagina 11 is opgenomen. Tevens zal worden bekeken hoe men aankan met een door een discussiegroep ingediend motie. De tekst van deze motie luidt: De vergadering spreke uit: 1. Dat zij afwijst het streven vanuit het bedrijfsleven om rechtstreeks invloed uit te oefenen op onderwijs en onderzoek in de universiteit; dit impliceert afwijzing van de universiteit als bundeling van vakscholen. 2. Zij ziet de taak van de universiteit als het opvoeden tot zelfstandig wetenschappelijk denken en een kritische instelling die het dragen van de eigen verantwoorde-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen