VU Magazine 1972 - pagina 551

vogelte des hemels en over al het gedierte, dat op de aarde kruipt. mijns inziens heel sterke krachten zitten om in de wereld iets te betekenen. En dat lijkt me toch wel zo belangrijk in deze tijd.' VU-magazine: 'Zou het bij gereformeerden niet zo'n probleem zijn juist omdat Kuyper een universiteit heeft gesticht en men dus met de natuurwetenschap in het reine moest komen?' Prof. Augustijn: 'Ja. Het zou niet zo'n probleem geweest zijn als de gereformeerden "neen" tegen de hele cultuur hadden gezegd. Waarschijnlijk niet.'

1" ^ 0 t ' •> T f ^ t X . V>w-

-W J^'

cvtct.

^ek.bc:-w.

*4/?rv

oo o

deze \}ivée^

EN

^^e»rf^^ lAJrvA.v

'2'-^N

Over Darwin zegt hij nog tot VU-magazine: 'Darwin dacht: ik moet kiezen. Of die wetenschapppelijke resultaten van mij kloppen, öf ik moet tegen m'n eigen verstand in vasthouden aan wat er in Genesis staat en toen heeft-ie voor het eerste gekozen, maar zonder dat er later in z'n leven iets blijkt van een zich afzetten tegen het christendom. Hij zei: ik kan geen christen meer zijn, en toch merk je dat hij tot het eind van zijn leven 'n zekere heimwee naar dat eenvoudige geloof van vroeger heeft behouden. Die vraag van Genesis 1 -3 is natuurlijk een vreselijk levende kwestie, maar Ik moet zeggen: als Ik iemand hoor preken die hevig overtuigd is van de historiciteit van Adam en Eva en de historiciteit van de zondeval en ik hoor iemand anders preken, die van die historiciteit beslist niets weten wil, dan zit er in de verkondiging geen enkel verschil. En dan vraag ik mij af of we over deze kwestie onderling zo'n herrie moeten maken.' Darwin op latere leeftijd

die kerk afglijden omdat ze zeggen: ja, maar dat fieeft niets meer met mij te maken. Zo van "ik vind het best dat er mensen zich drukmaken over die kerk en ik heb er eigenlijk ook wel veel respect voor, maar ja, 't zegt mij allemaal niets meer. Het heeft geen betrekking meer op mijn situatie. " En dat vind ik op 't ogenblik het grote gevaar voor de kerk. En als onze faculteit hier er iets aan kan doen om te bereiken dat je dat proces een beetje kunt stuiten, dan ben ik al erg gelukkig.'

Genesis Over de Genesis-problematiek vraagt prof. Augustijn zich af of het wel zinvol is, daaraan zo veel krachten te verspillen. 'Nergens in de wereldkerk tref je dat zo aan. Ais je niet oppast dan krijg je een kerk die voortdurend bezig is met navelstaren, terwijl juist in de gereformeerde kerken

Prof. Boekestijn:

Identiteit in geding Hoe kijkt een sociaal-psycholoog aan tegen de spanningen in de gereformeerde kerken over de verschillende Genesrs-beschouwingen? Prof. dr. C. Boekestijn, zelf gereformeerd, tot VU-magazine: 'Het gaat in de zgn. Genesisvragen voor het besef van veel gereformeerden om zeer belangrijke vragen. Met enige overdrijving gezegd, gaat het om vragen, die in het verleden hun identiteit als gereformeerden bepaalden. Ze wilden zich immers orthodox, bijbelgetrouw, schriftgehoorzaam noemen? Dit in tegenstelling tot de kerken waaruit ze voortkwamen. Weer met enige overdrijving gezegd, ging het hier om niet minder dan de definitie van zichzelf door sterke accenten op een bepaalde Schriftbeschouwing. Tegen deze achtergrond is het weinig verbazingwekkend dat, als onder de gereformeerden discussie op juist dit punt ontstaat, de reacties worden geformuleerd in termen als: verdwijnende zekerheid, de richting verliezen, het kompas kwijtraken. Er ontstaat in een situatie waarin voor de groep relevante opvattingen ter discussie komen, altijd spanning, altijd pogingen om de ander te beïnvloeden, altijd, wanneer deze pogingen niet veel succes hebben, het stellen van de vraag naar de grenzen van de groep. 'Hoort iemand van die opvattingen nog wei bij ons? Kun je hem nog wel gereformeerd noemen?' Deze vragen worden veelal naar de leiding van de groep gesteld. De ongerustheid en onzekerheid over de ruimte in de groepering wordt hen doorgegeven, vaak met het uitdrukkelijke verzoek uitspraken te doen, maatregelen te nemen, duidelijkheid te scheppen. Belangrijk is in dit geval dat de 'behoudenden' een voordeel hebben. Zij kunnen wijzen op het vededen waarin over de vragen, die zich thans voordoen eensgezindheid bestond. Men wist wat men aan elkaar had. Bij de beantwoording van de vraag naar de grenzen van de groep is het altijd duidelijk dat zij er in ieder geval bijhoren. De anderen 31

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen