VU Magazine 1975 - pagina 110

Navo-secretaris-generaal mr. J. Luns . . . begrip . . .

generaal van de NAVO: 'Elk land dat zich in zijn bestaan bedreigd voelt zal naar alle waarschijnlijkheid gebruik van geweld overwegen', zei liij tegen United Press. Volgens prof. Uytenbogaardt hadden dit soort uitlatingen vooral het oognnerk de publieke opinie nnet een 'bepaalde situatie' vertrouwd te maken en bij voorbaat de eigen handen schoon te wassen. 'Er wordt dan een redenering gevolgd als: de Arabieren hebben de olie als wapen gebruikt, dan moeten wij naar andere wapens grijpen. Vergeten wordt daarbij dat, wanneer de Arabieren nu de prijzen niet pakken, ze dat nooit meer kunnen. Over twintig jaar is het uit met de olie in de Arabische landen; dan zal het gewoon weer woestijn zijn. Tientallen jaren hebben de Arabieren de olie veel te goedkoop verkocht. Nu merken zij dat dat een stomme zet is geweest. Nooit hebben ze zich kunnen verenigen, totdat de oorlogen met Israël hen tot elkaar dreef en daar worden ze nu beter van.'

zaken weigert militaire oplossingen in overweging te nemen en zich klaarmaakt voor een volgende diplomatieke ronde, houdt het Pentagon (ministerie van defensie) zijn plannen up to date. Maar de leiders in het Pentagon zijn de eersten die er op wijzen dat het heel wat makkelijker zou zijn de mariniers naar het Midden Oosten te zenden, dan ze daar weer weg te krijgen', aldus het blad. In NRC/Handelsblad (1 februari) schreef de befaamde Amerikaanse journalist I. F. Stone naar aanleiding van minister Kissingers geruchtmakende uitlating van 13 januari. Stone haalde een artikel aan uit de New York Times, waarin een aantal militairen zich uitsprak: Libië zou een geschiktere kandidaat zijn voor een invasie dan Saoudi-Arabië. 'Een gecombineerde aanval vanuit zee en de lucht op Libië zou een groter verrassingselement kunnen inhouden, dan een aanval gericht diep in het gebied van de Perzische Golf'. Luitenant-generaal Meynderts kreeg gelijk van zijn Amerikaanse collega's: de verovering van enige olievelden zou militair haalbaar zijn. In de International Currency Review (nov./dec. '74) was een wel zeer barre uitspraak te lezen. ZuidAfrika's minister van financiën (binnenkort president), Nicolaas Diederichs zei in het blad op een vraag, waartoe naar zijn mening de forse stijging van de olieprijs zou leiden, onder meer: 'Ik moet zeggen dat, wanneer de zaken voortgaan zoals ze nu gaan, het onvermijdelijk zal zijn dat de olieproducenten in het Midden-Oosten een groot deel van de welvaart van het Westen in handen zullen krijgen en naar mijn mening is het volstrekt onmogelijk dat dit door zal mogen gaan. Ik kan me niet voorstellen dat de Amerikanen of Westduitsers kunnen toestaan, dat dat gebeurt. Ik zie niet dat dit nog, zeg vier, vijf jaar, kan doorgaan. Dat is volmaakt onmogelijk, i-let is goed mogelijk dat er een oorlog komt - en dat zou een kernoorlog kunnen zijn. De Arabieren zouden mis-

'Petroland' Zeer opvallend was inderdaad, dat zo tegen het einde van het vorige jaar de wenselijkheid en de mogelijkheid van een militaire actie tegen de olieproducerende landen in het Midden Oosten in de V.S. druk werden besproken. Menige hooggeplaatste militair gaf zijn mening, nadat hij eerst te kennen had gegeven over een hypothetische kwestie te willen spreken en dat er geen sprake van was, dat er concrete plannen bestonden. Op basis van zulke uitspraken publiceerde het weekblad Newsweek in oktober een aantal mogelijkheden om een 'harde lijn' tegen de olieproducenten gestalte te geven. Ze gingen van psychologische oorlog (het Westen zou, om wat terug te doen, de goederen die in de Arabische landen worden geïmporteerd, zoals voedsel en technische apparatuur, drastisch in prijs kunnen verhogen of geheel onder een embargo leggen) via bedekte acties (het ontvoeren van sjeiks, het veroorzaken van binnenlandse onrust in de Arabische landen, het aanscherpen van verschillen tussen de Arabische landen onderling) tot militaire interventie bijvoorbeeld zoals die werd beschreven door de generaal Meynderts. Ruim een maand later (16 december) meldde het blad dat leger- en marine-eenheden waren gaan oefenen op het voeren van oorlog in de woestijn en dat een plaatselijke commandant die de manouevres de codenaam 'Petroland' had gegeven, tot de orde was geroepen. 'Zelfs nu buitenlandse 20

Omslag van het Franse familie-blad Paris-Match (febr. '74). Kop: 'Zullen Ford en Kissinger een olie-oorlog beginnen?'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen