VU Magazine 1975 - pagina 416

W} magazine 18

Positie academicus op haar retour

Nieuw totaalbeeld van onderwijs nodig gistreerd. Daarbij moesten nog de ongeveer 3 0 0 worden Er waren nietveel studenten present op opgeteld die dank zij de Tijdelijke Arbeidsplaatsen regehet congres dat de jarige studentenvereniling werkten. Degenen die een baan in het vooruitzicht ging I.A.N. op 1 oktober in de VU-aula hield. hadden of in militaire dienst moesten, konden echter weer worden afgetrokken. Voor de gemoedsrust van de afwezigen was dat m isschien maar beter ook. Er werd Wanneer de trend die op het ogenblik heerst en waarbij de werkloosheid de laatste maanden sneller is gestegen gesproken over het thema„/Va/7ef l/K O. in dan in vorige jaren, zou worden doorgetrokken naar het de W. \N.?", oftewel over het verschijnsel jaar 1980, dan zouden in dat tussen de 7 0 0 0 en 10.000 academici zonder werk zitten. „Het is niet onwaarschijndat het voor de academicus steeds moeilijlijk dat het dichter bij de 10.000 zal liggen dan bij de ker wordt een passende betrekking te vin7.000", aldus mr. Van Esbroek. „Wezijn dan heel dicht den. Erwasdaarbij geen ruimteyoor opge- bij het perspectief dat het RA BAK-rapport schetst". wekte geluiden. Wie nu studeert kan er niet zo maar meer op rekenen, dat later een Geen „weerbericht" mooi inkomen, maatschappelijk aanzien Het RABAK-rapport (RABAK staat voor „Raming Aanbod en een leidinggevende positie zijn deel zul- en Behoefte Akademici") werd begin dit jaar uitgebracht len worden. . door een werkgroep van het Centraal Plan Bureau. Men

Prof. dr. R. A. de Moor, voorzitter van de commissie Ontwikkeling Hoger Onderwijs besloot zijn inleiding met: „De titel van uw congres luidt „Na het W.O. inde W.W.?" Ik ben er mij diep van bewust, temeer daar ik zelf kinderen heb die studeren, dat er in de toekomst mogelijke overschotten aan academician andere hoger opgeleiden veel persoonlijke teleurstelling zullen betekenen en daardoor tot ernstige maatschappelijke problemen zullen kunnen leiden (...) Op de vraag van uw congres kan ik slechts antwoorden: nee, u mag niet in de W.W. U hebt van de samenleving de kans gekregen kennis op te doen en u verder te ontwikkelen. U weet dat u misschien niet het werk van uw keus zult vinden. Umoet daarom uw productieve bijdrage aan de samenleving geven op iedere manier die mogelijk is. En vergeet u vooral niet, dat u — betrekkelijk vooraan in de queue (-rij) staande — uw problemen grotendeels zult afwentelen op hen die minder onderwijs krijgen''. Het probleem van de academicus die geen werk vinden is pas sinds kort een echt probleem. April '72, kort nadat er enige werkloosheid onder chemici was gesignaleerd, zei prof. dr. W. Albeda in een gesprek met VU-magazine niet verontrust te zijn over de ongeveer 7 0 0 werkloze academici die er toen waren. Dat aantal lag nog onder het werkloosheidscijfer voor de totale beroepsbevolking. Dat lag toen onder de twee procent, en ook dat cijfer baarde weinig opzien. Het is inmiddels tot vijf procent opgelopen; nog steeds steekt het percentage werkloze academici daar gunstig bij af: 2 1/2 procent. Mr. C. A. L M. van Esbroek gaf op het congres de omvang van het probleem aan. Eind september stonden 3 7 0 0 academici als werkloos gere-

had erin getracht om, uitgaande van een aantal veronderstellingen (bij voorbeeld dat het lager beroepsonderwijs vrijwel geheel zou worden verdrongen door algemeen voortgezet onderwijs en dat meisjes dezelfde schoolcarrière gaan kiezen ais de jongens) een paar lijnen te trekken naar de toekomst; naar het jaar 1990 om precies te zijn. Nadat allerlei voorbehoud was gemaakt, kwam men globaal tot het volgende beeld: het aantal academici op de arbeidsmarkt zal kunnen groeien van de 100.000 die er nu zijn tot ongeveer 300.000 in 1990. Het aantal arbeidsplaatsen dat dan beschikbaar zal zijn, zal ook bij de meest optimistische ramingen niet hoger zijn dan 200.000. Drie academici dus tegen twee arbeidsplaatsen. Wat anders geformuleerd; tot 1990 kunnen ongeveer 240.000 nieuwe academici op de arbeidsmarkt worden verwacht; daartegenover komen in die jaren door vervanging en uitbreiding ongeveer 130.000 arbeidsplaatsen vrij. Drs. J . Passenier, die aan de tot standkoming van het rapport meewerkte, zei dat dergelijke uitkomsten niet moesten worden gezien als voorspellingen d\e „eenzelfde duidelijkheid scheppen als die waarmee de weersverwachting voor morgen kan worden geformuleerd". Wel leek het hem onvermijdelijk dat de aanbods- en behoeftelijnen uit elkaar zullen gaan lopen. „Het is geen nieuw verschijnsel: we kunnen wel zeggen dat de twintigste eeuw een eeuw is van toenemende onderwijskansen voor iedereen en — als tegenhanger — van een afnemende exclusiviteit van onderwijskwalificaties. Het werd echter tot dusver nooit als probleem ervaren, omdat het proces zich geleidelijk voltrok. Nu gaat dat veranderen: de stroomversnelling maakt het tot een herkenbaar probleem. We komen voor 1990 op een écart (=verschil) van ongeveer 100.000 academici boven het aantal arbeidsplaatsen dat voor dat jaar voor deze mensen is geraamd. Dat is niet alleen een hy-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen