VU Magazine 1976 - pagina 378

magazine 24

de kerkdiensten. Datzelfde geldt — maar dan heeft het andere consequenties! — als de gemeente wordt beleefd als de ark, waarin de enkele geredden de woeste tijden overleven. Dan is de gemeente gesloten, omdat zij met de rug naar de (verloren) wereld is komen te staan. De kerkdienst draagt dan — uiteraard -^ het stempel van deze geslotenheid. Geheel open kunnen kerk en kerkdienst worden genoemd als de wereld voorop wordt geplaatst als de eigenlijk bedoeling van al Gods plannen. De gemeente is dan bijvoorbeeld het volk Gods, onderweg door de geschiedenis, druk bezig de „wereldse" vragen op te nemen in haar beleid. Nu is de theologische visie op de gemeente nog een vrij eenvoudige zaak als ieder lid van een bepaalde gemeente het met dezelfde visie eens is. Moeilijker wordt het als dat niet (meer) het geval is. De „grote" kerken in Nederland ervaren dat aan den lijve. Over de taak van de kerk bestaat dan veel verschil van inzicht. Eén bepaalde visie doordrukken is geen elegante oplossing. Bijna nog erger wordt het als de visie-op-degemeente bekend wordt verondersteld, bijvoorbeeld omdat bijbel en belijdenis er voldoende over zouden zeggen. Dat wreekt zich in alles wat er daarna wordt aangepakt. Door alle gemeenteleden zal grondig over de gemeente moeten worden gesproken. Eens zal men het moeten zijn over een omschrijving in de trant van: de gemeente is er om de zaak van Jezus Messias tot de hare te maken, omdat hij onze zaak tot de zijne maakte. In concreto kan het dan niet meer alle kanten op. Wie besluit te gaan voetballen doet iets nuttigs, maar houdt wel op gemeente te zijn. Vragen zijn er te over. Hoe gaat de vorm van de gemeente er uit zien als serieus in het gemeente-zijn wordt „v^enve/*r", dat het evangelie van belang is voor de samenleving? Wat is de rol van de kerkeraad, het gemeentelid, de predikant? Op welke wijze kunnen mensen op hun lidmaatschap van de kerk worden aangesproken? Wat is „het

ambt"? De antwoorden op deze vragen beslissen over alle werkzaamheden, die binnen de gemeente worden verricht. Het is verstandig er voldoende tijd voor uit te trekken. HET GAAT OM MENSEN. Of het nu de kerkdienst is zoals velen die kennen of een geheel andere vorm van samenkomst, we denken steeds aan een uiterst geconcentreerde wijze van samenzijn. Het moment tussen komen en gaan wordt beïnvloed door de kijk die men heeft op de gemeente (zie boven). En — moet er direct aan worden toegevoegd — door de mate waarin men de mensen serieus neemt. Via het onderzoek is het oordeel van de gemeenteleden gevraagd en het is ronduit onbehoorlijk als er dan niets meer mee gedaan wordt. In een soort verlegenheid wordt dit gemakkelijk overgeslagen! Waar blijven we als we rekening houden met wat mensen willen, denken, voelen, wensen...? Ondertussen blijkt het de mensen hoog

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen