VU Magazine 1977 - pagina 20

ml magame 18 Voorwaarden Eind oktober '70 worden ondernemingsraad, directie en onderzoekers het eens: tot eind '72 zal onderzoek worden gedaan op de volgende voorwaarden. Ze geven weer, dat de invloed die aan de werknemers en hun vertegenwoordigingen wordt toegedacht niet gering is èn dat de leiding zich stevig bindt: — de vakbeweging zal, in een nog nader te bepalen vorm, bij het experiment worden betrokken; — er zal een sociaal-commissaris worden aangesteld, die toezicht moet houden op het sociaal beleid en het zal moeten begeleiden. Selectie, voordracht en benoeming van deze functionaris zullen onderdeel zijn van het experiment; — er zal met zodanige budgetten worden gewerkt dat het inzicht van het personeel in financiële zaken kan toenemen en, dat het invloed kan uitoefenen op vaststelling en gebruik van deze budgetten; — maximaal twee procent van de loonsom (het totaal dat door alle werknemers wordt verdiend) zal, in tijd of geld, aan het onderzoek worden besteed. Om de gedachten te bepalen: dit komt neer opeen uur tijd per werknemer per week; — het bedrijf zal meewerken aan vormingsbijeenkomsten voor alle niveaus van het bedrijf. De kosten van deze bijeenkomsten worden door de VU gedragen.

Stuurgroep Een van de eerste dingen die gebeurt is de vorming van een zgn. „stuurgroep", bestaande uit de bedrijfsleider, de productieleider, de personeelchef, drie spinners en de leider van het onderzoek. Dit lichaam zal moeten functioneren, zolang er in de „Kamgaren" geen kaders bestaan waarbinnen de zeggenschap van de werknemers gestalte kan krijgen. Door het geven van vorming w i l men zien dergelijke kaders zo snel mogelijk op te bouwen. Voorrang wordt daarbij verleend aan het productie-personeel in de fabriek; leidinggevenden met hun voorsprong in kennis, zullen pas volledig bij de vorming worden betrokken wanneer in alle ploegen en groepen het werkoverleg van de grond zal zijn gekomen. De stuurgroep intussen, krijgt het razend druk. In feite voert hij in deze begin-fase het experiment uit, al gebeurt dat dan onder eind-verantwoordelijkheid van de ondernemingsraad. Alle problemen die bij de werknemers leven kunnen daar op tafel komen. De ondernemingsraad kan op dat moment niet bijspringen. Ze is ingewikkeld in een conflict met de directie. Geruchten die de ronde doen over een reorganisatie in de andere poot van het bedrijf, „Strijkgaren", blijken tegen het eind van '70 niet alleen op waarheid te berusten.

Werknemers in het bedrijf door Hans Wortetboer (KRO) ondervraagd over het experiment

ook zijn de plannen al veel verder dan men had gedacht. Er dreigt bij „Stri/kgaren"ontslag voor dertig man. Op dat moment is de situatie dus zo, dat in de ene tak van het bedrijf een democratiserings-experiment loopt, terwijl in de andere buiten alles om, mensen met ontslag worden bedreigd. De onderzoekers voorzien, dat de geloofswaardigheid van hun onderzoek ernstig zal worden aangetast als de plannen doorgaan. Ze beginnen hun koffers te pakken. De reorganisatie komt in bespreking in de ondernemingsraad, waar besloten wordt een adviseur van buiten aan te trekken. In eerste instantie komt deze uit de werkgevershoek; hij onderschrijft de plannen van de directie. Het is dan de directeur (let wel) die de ondernemingsraad attent maakt op de mogelijkheid een vakbondsadviseur uit te nodigen. Met vereende krachten (ondernemingsraad, vakbond, onderzoekers)weet men de voorgenomen reorganisatie ongedaan te maken. Het incident laat zien hoe weinig open de zaken in het bedrijf eind '70, begin '71 nog zijn en hoe weinig de ondernemingsraad dan nog is opgewassen tegen „/7a/'c/e"conflicten als deze.

Produktle In de stuurgroep gaat de bedrijfsleiding zich gaandeweg verzetten tegen de ontwikkeling, waarbij in de groep steeds vaker kwesties van algemeen beleid aan de orde komen. Ze heeft dan ook kritiek op de rol die de ondernemingsraad en de onderzoekers hebben gespeeld in de kv\jest\e-„Str//kgaren". Het experiment zou zich, naar de opvatting van de leiding, vooral moeten richten op de problemen die samenhangen met de productie in „Kamgaren", werkoverleg ziet zij als een bruikbaar middel. In de stuurgroep wordt de leiding echter duidelijk gemaakt dat werkoverleg, wanneer dat van de grond zal zijn gekomen, zich niet persé behoeft te beperken tot productie en kwaliteit, maar dat daarin in principe alle beleidsaspecten aan de orde kunnen komen. De leiding kijkt dan iets minder enthousiast tegen het werkoverleg aan. Van een sterke band tussen stuurgroep en werknemers is nog geen sprake. Uit gesprekken aan de machines blijkt, dat de werknemers niet erg optimistisch zijn over de resultaten van al het gepraat. Helemaal gerechtvaardigd lijkt die zienswijze niet. In de loop van '71 lopen veranderingen binnen het experiment voor een belangrijk deel via de stuurgroep. Een kleine greep: — Op aandringen van de stuurgroep wórden nieuwe spinmachines aangeschaft in overleg met de spinners zelf. Een paar van hen gaan mee naar Duitsland om de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen