VU Magazine 1977 - pagina 324

1^ magazine 14 ?9

Als Sölle komt, kom ik niet"

bied van de gezondheidszorg en het maatschappelijk werk grijpen dan ook met beide handen de mogelijkheid aan om de houding van de kerk, die toch overal ,,achter" zit, ten overstaan van tienduizenden van haar leden krachtig aan de kaak te stellen. Representatief? Vaak wordt aan een Kirchentag een soort graadmeterfunktie toegeschreven. Naar aanleiding van zo'n manifestatie concludeert men dan, dat bepaalde zaken al of niet haalbaar zijn in de kerk van dat moment. Met name een aantal jonge theologen hebben in de loop der jaren deze funktie van de Kirchentag volop beproefd. Vooral de theologe Dorothee Sölle heeft zich door haar optredens op de Kirchentage bij velen bekend en soms ook berucht gemaakt. Tijdens de voorbereidingen van de laatste Kirchentag schijnt dan ook wel es de opmerking gevallen te zijn: ,, Wenn die Sölle kommt, komme ich nicht." Een groep verontrusten in de Duitse kerk (verenigd onder de naam .,Klein anderes Evangelium") voegde zelfs de daad bij het woord en hield een eigen dag in Dortmund. Toch zal men de graadmeterfunktie van een dergelijk gebeuren niet moeten overschatten. Daarvoor is zo'n manifestatie toch weer veel te veel een apart gebeuren met geheel eigen wetmatigheden.

„De B und freies Deutschland heeft de bezoekers aan de Kirchentag aangeraden om zich „onafhankelijk" van het voor een deel zeer eenzijdige programma van de Kirchentag bij de muur te overtuigen van het wezen van het communisme"

Elk wat wils Wanneer de organisatoren en de persmedia na afloop van de laatste Kirchentag dan ook concluderen, dat deze Kirchentag heeft bewezen, dat het in de kerk mogelijk is met heel verschillende politieke stellingnames en heel verschillende theologieën,, vreedzaam samen te leven", dan rijzen er toch wel enige vragen. Allereerst zou men de vraag kunnen stellen of de organisatoren door een ,,elk wat w//5"-programma te bieden niet al van tevoren alle voorwaarden voor hun eigen conclusie zélf wat geforceerd geschapen hadden. Immers op deze Kirchentag was het zowel mogelijk uiterst politiek bewust bezig te zijn (grote manifestaties over kernenergie, militarisme, ontwikkelingshulp en Berufsverbote), alsook je helemaal terug te trekken in allerlei zangmanifestaties en Youth for Christ-achtige toestanden als liturgische nachten en beatmissen. Ondanks het feit, dat Axel Springer (de in Berlijn woonachtige uitgever van de Bildzeitung: een door de meeste Duitsers in plaats van een krant gelezen Telegraafachtige boulevardblad) voordurend in zijn bladen de Kirchentag een uiterst linkse aangelegenheid noemde en de bezoekers opriep aan de muur het ware gezicht van ,,links" te gaan aanschouwen, zal een wat nuchterder waarnemer dan ook bepaald niet onder

„Waarom bij de muur? Waarom niet aan de andere kant, achter de muur?" „Omdat de communisten HIER zijn"

de indruk zijn gekomen van die zgn. invloed van links. Kasemann Hoogstens zorgde de nieuwtestamenticus prof. Ernst Kasemann wat dat betreft voor een dissonant. Tijdens het dagelijkse uur bijbeluitleg, waar zeer massaal aan werd deelgenomen en het publiek zich duidelijk nog niet had uitgeselekteerd, wist hij met zijn zeer levendige en op onze situatie betrokken Paulusinterpretatie vooral het jongere deel van zijn gehoor tot groot enthousiasme te brengen. In een nagesprek werd hij echter door weer anderen fel aangevallen. Onomwonden werd tegen hem gezegd: ,,Herr Professor, we zijn hier gekomen om over de christelijke liefde te horen preken (prof. Kasemann had over I Kor. 13 gesproken), maar in plaats daarvan zet u ons op tegen de kerkleiding en de regering. Waarom geeft u „die Linken" steeds de gelegenheid voor u te applaudiseren?" Waarop Kasemann repliceerde:,,Mogen zij ook eens? Daar hebben ze in de héle kerkgeschiedenis toch nog geen gelegenheid voor gehad?" En daar gaf trouwens ook de leiding van de Kirchentag nauwelijks gelegenheid toe. Zo werd b.v. de animo om wel even snel handtekeningen te vergaren voor onomwonden resoluties wel heel drastisch ingedamd door de eis, dat elke

Hier in de kerk: „In een tijd waarin leden van communistische partijen toegang hebben tot kerkelijke ambten, waarin de Evangelische kerk voor een deel door communisten is geïnfiltreerd en waarin leden van de geloofsgemeenschap samen gaan in Volksfrontverband met de vijanden van de vrijheid, achten we dit nodig"

itta

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen