VU Magazine 1977 - pagina 60

]^ magawie 14 ten van levensonderhoud wordt het voor getrouwde mannen en hun gezinnen eigenlijk onmogelijk naar de hoofdstad te trekken, tenzij ze van tevoren zeker zijn van een goede baan en een redelijk hoog inkomen. De migratiestroom verlegt zich naar jongeren tussen de vijftien en 25 jaar, die enige jaren voortgezet onderwijs hebben gevolgd. ,,De vraa^ is of er in Tunis voldoende mogelijkheden voor hen zijn zich te ontplooien, hutten Tunis zijn deze er in ieder geval niet", schreef dr. Yap. Hij wijdde een apart hoofdstuk aan de migratie van deze jongeren. Zoals gezegd, hebben velen van hen een aantal jaren voortgezet onderwijs achter de rug in Thala, maar hebben de school zonder diploma verlaten, omdat zij geen geld of geen zm meer hadden om verder te studeren, omdat hun resultaten onvoldoende waren, of omdat ze wegens onbehoorlijk gedrag van school waren verwijderd. Door het onderwijs dat ze hebben genoten, zijn ze het traditionele plattelandsmilieu van hun ouders ontgroeid, maar bij gebrek aan een diploma zijn ze niet in staat om. dank zij het onderwijs het bewijs te leveren van hun ,,ontwikkeling" en hun ,.modern-zijn". Een groep tussen wal en schip, kortom niet in staat werk te vinden dat naar hun idee zou moeten passen bij de niet afgemaakte opleiding; niet meer in staat zich aan te passen bij de normen en waarden van hun ouders; niet in staat om m hun geboorteplaats een meisje te vinden dat bij hen zou passen. De enige mogelijkheid die hen overblijft is Thala te verlaten; de enige bestemming voor een dergelijke migratie zijn Tunis en het buitenland.

Overzichtsfoto van Thala-ville Wanneer een jongen de stap naar lunis waagt, zal hij daar naar geijkt patroon intrekken, bij een familielid en op zoek gaan naar werk. Eenmaal in Tunis blijkt, dat de situatie daar moeilijker ligt dan hij had opgemaakt uit de verhalen die hem in fhala hadden bereikt; dikwijls krijgt hij zijn eerste betrekking via de verwanten of treedt hij bij één van hen in dienst. Dat betekent echter, dat hij niet de vrijheid geniet die hij in Tunis had gehoopt te zullen aantreffen; zijn loon is laag. soms krijgt hij alleen zakgeld omdat hij kost en inwoning gratis heeft; hij moet altijd gehoorzamen, want zijn baas is een familielid aan wie hij ondergeschikt is en die hij moet respecteren. Vaak durft hij, wanneer hij beter werk gevonden heeft, geen ontslag te nemen omdat dat een teken van ondankbaarheid tegenover de familie zou zijn. De relatie wordt daarom vaak verbroken na een

grote ruzie om een onbeduidend incident. De jongen heeft dan ten minste een aanleiding om ontslag te nemen.

Anonimiteit In Tunis zijn de jongeren uit Thala dikwijls bereid werk te accepteren, dat ze in Thala zeker zouden hebben geweigerd. De anonimiteit van de grote stad, die Tunis voor migranten-gezinnen vaak onaantrekkelijk maakt, is voor de ongetrouwde jongens juist voordelig. Niemand kent hen. niemand weet dat ze een aantal jaren voortgezet onderwijs hebben gevolgd, de school hebben moeten verlaten en nu als timmerman of kelner de kost moeten verdienen. Verborgen in de stad wachten ze hun kans op een betere baan of op migratie naar Europa af. In de tussentijd is hun belangrijkste zorg zich voor vrienden en verwanten in Thala groot te houden. Nooit zullen ze hen precies vertellen waar ze werken, wat ze precies doen, hoeveel ze verdienen. Wanneer ze in Thala zijn, worden mooie verhalen verteld over het leven in de hoofdstad, maar lang zullen ze ,,thuis" niet blijven, want steeds is de kans aanwezig dat ze iemand tegenkomen die hen uit Tunis kent en hen in het openbaar voor leugenaar zou kunnen uitmaken.

Ideaal: Europa

De hoofdstraat in Thala brengen of van zijn spaargeld een woning laten bouwen waarin hij zijn ouders kan huisvesten. Dat er talloze migranten met weinig of geen geld terugkeren, is geen waarschuwing voor de anderen. Migranten die niet slagen zijn sukkels, want Europa is een land met onbegrensde mogelijkheden. Degenen die weten onder welke omstandigheden de buitenlandse arbeiders in Europa leven en werken en hoe ze behandeld worden, zullen zich afvragen hoe het mogelijk is dat in Tunesië zo over Europa wordt gedacht. Hoe kan het, dat de jongeren, die in Tunesië zo kieskeurig zijn in de keuze van hun werk, er reikhalzend naar uitzien om als arbeider in Europa te gaan werken?

Het grote ideaal van velen is, nog eens in Europa te kunnen gaan werken. De officiële weg die daartoe moet worden bewandeld Ervaren mannen (bedrijven in Europa die Tunesiërs in dienst In de eerste plaats wegen voor veel migranwillen nemen, moeten die via de ambassades ten de negatieve sociale aspecten van een aanvragen bij de Tunesische arbeidsbureaus verblijf in Europa niet op tegen de materiële die uit het werklozenbestand gegadigden sevoordelen. Ze hebben vast werk en verdielecteert) biedt hen weinig kans. Velen kiezen nen relatief veel. Belangrijk voor de beelddaarom een andere, oude vertrouwde weg; vorming IS ook, dat degenen die na een verze vragen hun verwanten of vrienden die al blijf in het buitenland terugkeren naar hun in het buitenland werk hebben gevonden een geboortestreek, weinig vertellen over de arbeidsplaats voor hen te vinden. Lukt dat, moeilijkheden die ze hebben ondervonden. dan wordt aan de werkgever gevraagd een Ze willen praten over alles waaruit blijkt dat contract op naam (een zgn. ,,nominatief contract")na.a.T de werkzoekende in Tunesië ze echte, ervaren, moderne mannen zijn en zwijgen over de voor hen vernederende en te sturen met een uitnodiging in Europa te beangstigende momenten. Ze zullen ook komen werken. Van de 15.000 jonge Tunezwijgen over de aard van het werk dat zij, als siërs die in '73 naar het buitenland vertrokken, ging meer dan de helft op een nomina- jongeren met een paar jaar voortgezet ontief contract (in totaal werken zo'n 200.000 derwijs, in Europa hebben moeten doen. De redenen waarom ze dat werk in Tunis acceptot 250.000 Tunesiërs in het buitenland). teerden — in hun geboortestreek zouden ze Anderen vertrokken op goed geluk met een er niet over peinzen — gelden in nog sterkere toeristenvisum en probeerden in de drie mate voor het werken in Europa. Want maanden dat zo'n visum geldt, aan werk te daar, zo wordt gezegd, wonen geen Arabiekomen. Soms lukt dat, soms niet; sommigen ren, maar slechts Europeanen, die de blijven na die drie maanden illegaal in Euromigranten niet kennen en ook weinig aanpa en proberen zo goed en zo kwaad als het dacht hebben voor hun eer en aanzien (in gaat aan de kost te komen. Anderen keren een Arabisch land belangrijke factoren). Deonverrichter zake naar huis terug. genen die wel aandacht hebben voor eer en aanzien van de migranten, wonen ver weg in Opoffering Tunesië en weten van niets. Tegenover hen In alle gevallen vraagt het vertrek naar het wordt een beeld geschetst van de goede ombuitenland grote opofferingen. Om reis- standigheden waaronder in Europa wordt kosten, paspoort, visum te kunnen betalen, gewerkt en als bewijs worden allerlei camoeten de jongeren zich diep in de schulden deaus meegenomen. De enigen die weten steken. Wie niet snel werk vindt, komt in hoe de werkelijkheid eruit ziet, zijn de angrote moeilijkheden. Waarom gaan ze dan dere migranten, maar zij willen slechts het toch? Natuurlijk bestaan daarvoor econobeeld bevestigen dat hen aanzien geeft. mische motieven; een ongeschoolde jongen Migratie naar Europa biedt de jongeren de uit fhala kan in Europa zoveel verdienen mogelijkheid als ongeschoolden te werken dat hij bij terugkeer meer geld heeft dan de /onder dat ze daarbij hun aanzien verliezen, délégué (burgemeester) in zijn geboor- veel geld te verdienen en thuis te tonen dat ze testreek. Hij kan uit Europa een auto mee- een man geworden zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen