VU Magazine 1977 - pagina 431

1^ madame 33 Fraude Juist omdat in de laatste jaren grotere bedragen geld beschikbaar kwamen op lagere bestuursniveaus, tot zelfs in de dorpen, en ook daar op grote schaal fraude werd gepleegd, zij het in kleinere bedragen, zou een optreden zonder aanzien des persoons in feite een algehele verlamming van het bestuur veroorzaken. Een regent in Midden Java verklaarde heel openhartig dat naar zijn schatting ongeveer 75% van alle dorpsbestuurders met landbouwkredieten had geknoeid. Door de Gouverneur van die Provincie werd dit angstaanjagend bericht meteen geneutraliseerd, hij meende dat hooguit 7% van alle dorpsbestuurders in de hele provincie hiervan beschuldigd konden worden. Waarop hij zo'n nauwkeurig percentage baseerde, werd er niet bij vermeld. Maar de Gouverneur is een militair en onder militairen is het bewustzijn sterker dat de ,,commandant" verantwoordelijk is voor wat zijn ondergeschikten uitvoeren. De bewuste regent is een Drs. (een burger) en het zou heel goed kunnen zijn dat hij - om eigen redenen een zwart schaap moet zoeken.en nu van deze Opstib-acties gebruikmaakt om zijn dorpsbestuurders als zodanig aan te wijzen. Hoe dan ook. Admiraal Sudomo en achter hem de conceptors van de Opstib zijn zich heel goed bewust dat de ,,reiniging niet formeel juridisch gespeeld kan worden. Er volgen geen rechtszaken - de justitie is al overbelast met de lopende zaken! Oneervol ontslag is de zwaarste sanctie. Men kan ook niet de regel ,,gelijke monniken, gelijke kappen" toepassen, dan wordt het land onbestuurbaar, daarom gaat men selectief te werk en kiest men die ,,gevallen" uit die het grootst mogelijk preventief effect opleveren. Tot nu toe is er in Midden Java nog maar één regent ontslagen (hij heeft weliswaar zelf ontslag aangevraagd maar het effect is gelijk). Het hadden er evengoed 10 kunnen zijn. Maar het feit dat zo'n hoge ambtenaar aangepakt is, kan niet licht worden overschat. Anders dan de grote corruptie van de heren in Jakarta, die zich in directe zin aan het oog en de beurs van de kleine boer onttrekt, is elke onwettige heffing van zo'n regent meteen voor honderdduizenden een aanslag op hun toch al minieme bestaandsmiddelen. Bovendien wordt alles wat de overheid is in zijn persoon vertegenwoordigd en kent men hem veelal van gezicht. Daarnaast wordt met opzet de pers zo-

veel mogelijk ingeschakeld zodat de bevolking niet alleen direct van alle acties op de hoogte is, maar ook het gevoel krijgt dat het een serieuze zaak is die inderdaad wordt doorgezet. Sudomo zelf zegt over deze rol van de pers dat hij hiertoe is geïnspireerd nadat hij de film „All the Presidents' men" had gezien dat klinkt veel belovend! Deze campagne zou dan bedoeld zijn als „warming-up" en om het volk voor te bereiden voor wat Sudomo noemde ,,Tunggu tanggal mainnya" (lett.: ,,wacht tot de dag dat er gespeeld wordt", maar vrij vertaald: wacht op D-day). Deze D-day nu zou op een historisch belangrijke datum moeten vallen en dan geheel overeenkomstig met de nog levende geloofse er emonieën een grote ,,Pemutihan"(lett.: witmaken, d.w.z. schoon) moeten vormen. De Grote Reinigingsdag waarop alle fouten vóór die datum gepleegd worden vergeven, maar elke zaak daarna ontdekt, wordt zonder pardon aangepakt. Het wachten is nu inderdaad op deze D-day!

Selectief Maar er is meer aan de hand. Om de oprechtheid van de boetvaardigheid van het hoogste gezag te testen zouden de selectief aangepakte gevallen van de laatste tijd juist die personen betreffen die op enige wijze (hetzij via familie, hetzij via zaken) nauwe relaties hebben met dit hoogste gezag. Zo is die ene regent in Midden Java niet zomaar één die bij toeval is ,,uitgeloot". Neen, hij is een militair en bovendien is hij via de vrouwelijke lijn gelieerd aan het hoogste gezag. Hij heeft daarvan echter geen bescherming ondervonden, dit zelfs tot kenneUjk grote verbazing van de Gouverneur die hem tot het laatste toe de hand boven het hoofd heeft gehouden. Een week later volgde de instructie van de President om de zaak tegen de oud-President Directeur van de Staats Oliemaatschappij, Pertamina, de Generaal Ibnu Sutowo, verder voort te zetten en tot op de bodem uit te zoeken. Dus ook zijn zakenvrienden genieten niet meer de noodzakelijke bescherming. Naar verluidt zullen nog meer van deze ,,test-cases" worden gehouden en als de Hankam dan voldoende overtuigd is van de oprechtheid van de ,,boetvaardige zondaar" zullen ze die weer hun eensgezinde steun geven voor een nieuwe ambtstermijn. Een westers opgeleide sociaal-wetenschapper wrijft zijn ogen uit bij zo'n

scenario. Zou een innerlijke bekering a la de Culturele Revolutie mogelijk zijn zonder de anarchie en de massademonstraties die we van de Chinese situatie kennen? Wel blijft hij overtuigd dat voor een consolidatie van zo'n bekering niet alleen de pers een nog grotere rol moet toebedeeld krijgen, maar dat ook de politieke controle via de legislatieve organen uitgevoerd moet worden door politieke partijen die een veel grotere mate van vrijheid van organisatie moeten krijgen dan tot dusver het geval is. Hoe dan ook, niet alleen hij, maar de gehele Indonesische bevolking wacht in spanning af wat door de nieuwe ,,Robin Hood", Admiraal Sudomo, zal worden bereikt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen