VU Magazine 1978 - pagina 472

1^ magame 30

Spaanse scepsis aan de VU jegens , ,Euro-christendom'' door Peter van Deutekom Het fenomeen ,,stellingen" bij een proefschrift is in het verleden dikwijls ter discussie gesteld. Soms zelfs via stellingen. Niet-vakgenoten van de promovendus en overige geïnteresseerde buitenstaanders zie je bij het ter hand nemen van een proefschrift echter maar al te vaak naarstig op zoek gaan naar de bijlage met stellingen. Hilariteit soms. Reden tot bespiegeling ook. Kortom, stellingen vertellen vaak meer over de al dan niet wetenschappelijke ,,hang-ups" van de promovendus dan over diens vakmatige kwaliteiten. Neem de dissertatie van Celso Muniz, ,,El Hahla del Valledor", de taal van Valledor. Voor de niet-hispanoloog. het Spaans onmachtig, onbegrijpelijk. Maar de stellingen trekken de aandacht. Stelling tien bijvoorbeeld, waarin een stevige lans wordt gebroken voor de instelling van een hoofdvak Spaanse taal- en letterkunde aan de VU. Met de bijzondere motivering dat daardoor de rol van de Spaanse protestanten, ,,dissidenten", binnen de Spaanse cultuur beter belicht zal kunnen worden, én dat daardoor de Nederlandse protestanten aan hun Spaanse geloofsgenoten de nodige morele en culturele steun kunnen verlenen. Curieuzer is evenwel stelling acht. Die luidt: ,,Indien de protestantse christen-demokraten meedoen aan de Europese politiek van de Rooms-katholieke kerk, zoals deze bij de internationale samenkomst van Europese politieke en geestelijke christendemokratische leiders te Ottobüren (Duitsland, september 1977) is voorgesteld door Kardinaal Benelli, onder de leuzen ,,Een verenigd Europa, een christelijk Europa", wat gebaseerd is op „een niet-confessioneel humanisme" lopen zij het risico ontrouw te worden aan het Evangelie door van het Christendom een soort ,,Eurochristendom" te maken dat gaat functioneren als een politiek alternatief tegenover een eventueel ,,Euro-communisme". ,,Het lijkt wel of je de ,,loyalisten', ,,dissidenten", of hoe men de critici binnen de AR-vleugel van het huidige CDA ook wenst te betitelen, aan het woord hoort. Een waarschuwing te-

gen het grauwe uit- en en inzichtloze midden waarin de partij verzeild dreigt te raken. Het betreft hier echter een persoon die, zo leren ons zijn personalia, een zeer gedegen Roomskatholieke educatie achter de rug heeft in Spanje.

maken met haar opvattingen en religieuze ontwikkelingen in Spanje, voor zover die met het protestantisme aldaar te maken hadden. De heer Muniz houdt zich wat afzijdig. Beperkt zich tot het presenteren van koffie en, later, het glaasje Spaanse Rioja-wijn. Zo nu en dan helpt hij zijn collega met het aanreiken van de Hollandse vertaling van de Spaanse woorden en uitdrukkingen waarvan zij, in haar enthousiasme, het Nederlandse equivalent niet zo snel weet te achterhalen. Een enkele keer tracht hij de monoloog te doorbreken, meestal tevergeefs.

Basis-element Maruja Nogales Reden tot navraag bij de stellingnemer. Thuis, in Amstelveen, is hij in gezelschap van zijn naaste medewerkster, dr. Maruja Nogales, die evenals Celso Muniz Spaans doceert aan de VU. Haar aanwezigheid is zeer manifest. Ze voert het woord, nadrukkelijk, zonder ophouden. In een stortvloed van woorden en heftig gesticulerend laat ze ons kennis

Dr. Maruja Nogales

Mevrouw Nogales: ,,In de Spaanse geschiedenis is één basiselement dat telkens terugkeert. Dat is de repressie van de culturele vrijheden van anderen, onder invloed, onder leiding vooral van de Roomse kerk. Het protestantisme is daar de hele geschiedenis door het slachtoffer van geweest. Tijdens de republiek, vóór Franco, kwam er wat verbetering. De president zelfwas iemand met zeer liberale opvattingen, die liet veel toe. Zoals vrijheid van godsdienst en van onderwijs. Dat zag de Roomse kerk in Spanje als een wezenlijke aanval op haar machtspositie, zij bezat immers het monopolie op dat terrein. Dat onderwijsmonopolie dreigde te worden aangetast en daarmee het fundament van de Roomse cultuur. Vandaar dat de Roomskatholieke kerk Franco aanzette tot de burgeroorlog, de vrijheid van onderwijs was dus één van de kernpunten van die burgeroorlog. Na de oorlog werd de macht van de Roomse kerk weer in ere hersteld. En daarmee ook de hele structuur van de Spaanse staat, het ,,nacional-catholicismo", de vervlechting van kerk en staat. De kerk als basis van de staatsmacht en omgekeerd." Muniz: ,,Dat was niet iets van na de burgeroorlog. Het ,,nacional-catholicismo" bestond al eeuwen, al vóór de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen