GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1979 - pagina 215

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1979 - pagina 215

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

1 ^ magadne 37

Proefschrift van dr. M. A. J. Eijkman

Patiënten krijgen niet voldoende voorlichting van tandartsen ,,Spoelt U maar even". Bij de patient die zich niet kan herinneren, dat de tandarts nog iets belangrijkers tegen hem heeft gezegd, is geen sprake geweest van patiëntenvoorlichting, althans niet van geslaagde voorlichting. Want misschien heeft de tandarts wel meer meegedeeld, maar 't is niet doorgedrongen niet begrepen of vergeten. En zelfs al weet men dat iets slecht is voor het gebit (b.v. veel suiker gebruiken) dan behoeft dat nog niet per se te betekenen dat deze wetenschap leidt tot een gezonder gebitsbewust gedrag.

EEN MODEL VAN PATIËNTENVOORLICHTING

>•:•:• TANDARTS ö :

waarden + normen persoonlijkheidsstrucluur sociale klasse communikatie mogelijkheden behoeften kennisniveau

Het is, kortom, nog niet zó eenvoudig om met het middel ,,voorlichting" gezonde voedingsgewoonten en weinig successen te boeken op dit deel van suikerverbruik), minder vaak worden het terrein van de gezondheidszorg. genoemd. Daarover wordt veel te gemakkelijk ge- ^^ • Een slechte gebitsgezondheid houdt dacht, zo meent ook dr. M. A. J. Eijk- nauw verband met een lage sociaal-ecoman. wetenschappelijk medewerker nomische status. bij de vakgroep Preventieve en Sociale • Gezondheid wordt door de bevolking Tandheelkunde aan de VU, die 6 april belangrijk gevonden, maar opvattingen promoveerde op 'n dissertatie ,, tand- over gezondheid op zichzelf bevorderen arts en Patiëntenvoorlichting". En geen gezondheidsbewust gedrag. om op overzichtelijke wijze duidelijk • De huidige aanpak van de zorgverlete maken wat er allemaal aan dat on- ning door tandartsen blijkt in hoge derwerp vastzit, nam hij in z'n boek mate ineffektief bij de genezing en een schematische voorstelling op van voorkoming van de belangrijkste tandeen ,,model van patiëntenvoorlich- heelkundige ziekten. ting" die ogenblikkelijk overtuigt dat • Tandartsen geven in het algemeen het hier om gecompliceerder zaken geen of te weinig informatie aan pagaat dan orh simpele opwekkingen tot tiënten, hoewel patiënten zeggen, dat zij regelmatig tanden poetsen. Hoe be- veel belangstelling hebben voor inforlangrijk dit laatste ook is. matie over tandheelkundige kwesties. Enkele conclusies van dr. Eykman uit • Er bestaat in de bevolking een grote het door hem gepleegde literatuuron- informatie-achterstand op preventief derzoek in de westelijke wereld: tandheelkundig gebied. • Mensen die frequent mondhygiëni• Tandartsenbezoek en tanden poetsen sche instructie en informatie over preworden door de bevoUdng als de be- ventief tandheelkundige kwesties krijlangrijkste mogelijkheden beschouwd gen, hebben een schoner gebit en minom een slecht gebit te voorkomen, ter- der ontsteking van het tandvlees dan wijl maatregelen waarbij 'n grote eigen mensen die deze voordelen niet hebben. inbreng noodzakelijk is en die in de preventie voorop behoren te staan, (zoals

oudic T«7[] M yisuete med

Al voor de promotiedatum bleek de studie van dr. Eijkman naar voor dissertaties geldende normen een bestseller. De Maatschappij voor Tandheelkunde bestelde meteen 3000 exemplaren bij de uitgever Wolters-Noordhoff in Groningen. Voor 'n dissertatie is het 'n ongewoon helder geschreven boek, bedoeld om met name tandartsen, tandheelkundige studenten en mondhygiënisten vertrouwd te maken met het voor hen ongewone terrein van de voorlichting. Wat vanuit de hoek van de gedragswetenschappen daarover wordt meegedeeld, komt op véél tandartsen (en niet alleen op hen) als vaag en onbegrijpelijk over. Dr. Eijkman probeerde uit de literatuur datgene te lichten wat voor tandartsen praktisch hanteerbaar is. Eenvoudig was dat niet.,,Eerst begreep ik er niets van. Ik begreep zelfs niet de taal die gedragswegenschappers gebruiken". Maar gaandeweg veranderde dat. Dr. Eijkman spreekt met veel waardering over het werk van zijn promotor prof. dr. ir. A. W. van der Ban, docent Voorlichtingskunde aan de Land-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1979 - pagina 215

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's