GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1979 - pagina 425

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1979 - pagina 425

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Vrolijk konstateert dat er bij spreken twee komponenten zijn betrokken: een verbale (woorden en zinnen) en eenvokale (toon, geluidssterkte, hapering). Als iemand liegt, heeft hij wel de verbale komponent onder controle, maar veel moeilijker is het de vokale komponent, waar de emotie in tot uiting komt, te beheersen. Dit was in 1953 al door Soskin vastgesteld. Vrolijk veronderstelde dat leugenaars daarom meer spreekstoornissen zouden voortbrengen dan waarheidssprekers. Hij ging nog verder: hij sprak de verwachting uit dat vrouwen meer controle over de vokale (emotionele) component zouden hebben dan mannen. Met andere woorden: vrouwen zullen in het liegen vloeiender spreken dan mannen. Of nog simpeler: vrouwen liegen beter dan mannen. Lakoniek konstateert vrolijk dat deze veronderstelling een konflikt zal inluiden met echtgenote en feministische beweging. En wellicht niet onterecht. Vrolijk voegt er dan vervolgens aan toe: ,,Maar wetenschap onthult slechts de waarheid".

Professor Parker Wat behelsde dit experiment? Veertig mannelijke en veertig vrouwelijke studenten moesten een ,,examen" afleggen. Helaas waren de resultaten onvoldoende. Elke student moest nu proberen een hogere beoordeling los te peuteren bij professor Parker, die acht keer door verschillende studenten werd gespeeld. Maar . . . de helft van de studenten had na becijfering het juiste antwoord alsnog op het papier geschreven (de ,,oneerlijke" studenten) en de andere helft had dit nog vóór de becijfering gedaan (de ,,eerlijke" studenten) maar de professor had het antwoord over het hoofd gezien. Om het nog ingewikkelder te maken waren er ook twee soorten professoren Parker: een vriendelijke, meegaande professor Parker (,,Ustaat bekend als een vriendelijk man. U geeft de voorkeur aan een goede verhouding met de studenten. Al moet u een beslissing nemen over een mogelijk bedrog, toch wilt ii het gesprek harmonieus en plezierig laten verlopen" kregen zij van Vrolijk te horen) . . . en een strenge professor Parker (,,U staat bekend als een eerlijk doch rechtvaardig man. Omdat u zich ten doel stelt erachter te komen of de student bedrog heeft gepleegd probeert u de student hard maar eerlijk aan te pakken", omschreef Vrolijk).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1979 - pagina 425

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1979

VU-Magazine | 484 Pagina's