GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1980 - pagina 484

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1980 - pagina 484

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

]ttl MAGAZINE 12

Roelf Haan

Het verboden Magnificat Op 13 oktober 1980 - is, aldus het Argentijnse dagblad de Buenos Aires Herald, het machtsevenwicht in het land verstoord. Niet door geweld van wapenen, maar door een woord van buiten: van de zijde van het Noorse Nobelprijscomité. De winnaar van de Vredesprijs 1980 een ,.zekere" Pérez Esquivel zoals de pers schrijft - wordt overstelpt met verdachtmakingen - alsof hij het kan helpen dat men hem uitkoos {zijn verbazing was gróót genoeg). De kranten geven intussen volop ruimte aan de kommentaren van organisaties als de Falanx van het Geloof, Familie, Traditie en Eigendom, Centrum van Gepensioneerde Officieren van de Strijdkrachten, de Argentijnse Liga van de Slachtoffers van het Terrorisme en vele andere. Brieven van onbekende lezers krijgen een ereplaats op de pagina's van kranten als La Nación en La Prensa. Bijvoorbeeld deze: ,,Aan Perez Esquivel opheldering gevraagd over aspekten van zijn werk" luidt de kop; een ontstemde lezeres krijgt gelegenheid te verklaren dat alleen aan de Argentijnse militairen de vredesprijs toekomt. Want zij .,kwamen, vestigden de orde, nederig en diskreet {dit laatste moet blijkbaar slaan op de tienduizenden geheime verdwijningsoperaties die zij hebben uitgevoerd), zonder valse tooi, zij kwamen rekonstrueren, schoonmaken en hun plicht vervullen". Hun enige fout was dat zij de mensenrechten eerbiedigden: zij heten mensen in leven die ,,ons gevoelen niet respekteren", en dezen hebben hun onverdiende vrijheid misbruikt om in de wereld de leugen te bevorderen. De landen die in het zuiden van ZuidAmerika een gemeenschappelijk geopolitiek konglomeraat vormen: Argentinië. Uruguay, Brazilië, Paraguay, Bolivia en Chili (de z.gn. Cono Sur) beëindigden juist hun vierdaagse Maria-kongres in Mendoza, dat werd bijgewoond door een speciale vertegenwoordiger van de paus. Aan welke Maria was dit kongres gewijd? Onder de tiend/azenden bezoekers zouden, zoals een priester het uitdrukte, onder geen voorwaarde ,,de subversieven en de folklorischen" worden geduld; die moesten allemaal worden ,,opgeruimd".

Eén ding vermeldden de kranten niet. Uit de lofzang van Maria die in Mendoza officieel werd uitgevoerd, waren enkele verzen verdwenen:, .Hij heeft machtigen van de troon gestoten en eenvoudigen verhoogd, hongerigen heeft Hij met goederen vervuld en rijken heeft Hij ledig weggezonden". Degenen die een absoluut, totalitair machtskoncept huldigen moet dit ook wel een doorn in het oog zijn. Dit is een gedeelte uit de kerkelijke geloofstaal dat zich niet laat ideologiseren en instrumentaliseren. Daarvoor is het te konkreet, te materieel. Dus moet het eenvoudig verdwijnen. Ook dit valt onder de schoonmaak. Evenmin is een Nobelprijs voor de Vrede te rijmen met een politiek systeem dat de politiek heeft afgeschaft doordat het de natiedefmieert als oorlog. Het wezen van de staat is oorlog; daarom is de natuurlijke regeringsvorm de dictatuur, die volstrekt logisch te werk gaat wanneer zij verklaart .,wie niet voor Mij is die is tegen Mij". Aan Adolfo Pérez Esquivel werd verweten dat hij de subversie in de hand zou hebben gewerkt. Aan de Zoon van Maria ging het niet anders. Er was - officieel - voor Maria dus geen plaats op het Mariakongres. Daarom was er ook geen plaats voor de Moeders van de Plaz.a de Mayo. , .Maria is het symbool bij uitstek van het moederschap", schreven zij aan het kongres. ,,Voor de christen is de zoon van iedere vrouw een zoon van God. Omdat de liefde hem ontvangt; de ademtocht van het leven is een wonder van God. Daarom erkent de Katholieke Kerk, als een van zijn absolute principes, de waardigheid van de menselijke persoon". Zij wijzen op de praktische effekten van de door de militairen beleden doktrine van de ..nationale veiligheid": ontvoering, marteling, molestering, plundering, vermoording van gevangenen, vernietiging van de familie en van de publieke opinie., ,Een generatie is gelikwideerd in naam van de Nationale Veiligheid" in werkelijkheid ten dienste van de meest ontaarde en egoïstische belangen, en hetgeen nog pijnlijker is, in naam van de ware God. Na afloop van het kongres schreven de Moeders weer een brief, nu aan alle Argentijnse bisschoppen, over de mensonterende behandeling die zij als

deelnemers aan het kongres hadden ondervonden: voortdurend geïntimideerd door de politie, ondervraagd, belemmerd, gefotografeerd. De witte zakdoeken waarmee zij zich plegen kenbaar te maken moesten zij verwijderen, aldus de ,,veiligheids"ambtenaren, ,,op uitdrukkelijke last van het aartsepiskopaat". Kan men een kongres aan Maria wijden zonder een veelzinnige vergelijking te trekken tussen deze moeder en deze Moeders? Het blijkt te kunnen, op voorwaarde dat Maria zelf wordt gecensureerd. De priester Ernesto Cardenal, thans minister van kuituur in Nicaragua, merkt op, dat ook de tsaren van Rusland bang waren voor het Magnificat. Het Magnificat is een van de religieuze krachten geweest achter de volkshevrijding in Nicaragua. Tijdens de diet at uwvan Somoza senior moesten de campesinos een bewijs dragen dat zij op hem gestemd hadden; de mensen noemden dit certificaat humoristisch het ,,Magnificat". Dezelfde humor khnkt door in het refrein op een prachtig populair Nicaraguaans Kerstlied: Christus werd geboren in Palacahuina Uit Josef Pavón en een zekere Maria. Heel nederig strijkt zij de kleren Van de mooie mevrouw Van de landheer. Een zekere Pérez, een andere Pavón, een zekere Maria. Geen wonder dat wanneer men ze niet herkent, er ook van erkenning geen sprake kan zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1980

VU-Magazine | 514 Pagina's

VU Magazine 1980 - pagina 484

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1980

VU-Magazine | 514 Pagina's