VU Magazine 1980 - pagina 393

]ffi MAGAZINE 1 ren daar uiteindelijk weinig anders over dan het betalen van royalties voor de zaden die oorspronkelijk in hun eigen land volop voorhanden waren. "s Middags hebben we een gesprek met De Koning. We bieden hem de zaden aan. Hij is niet onder de indruk. Zolang de beschikbare variëteiten voor iedereen te koop zijn, is er niet zoveel aan de hand vindt hij. Ander onderwerp dus maar. We pleiten voor een opstelling van Nederland los van de EEG. De minister gelooft er niet in. ,,Je kunt je standpunten beter binnen de EEG verdedigen en hopen dat je de hele groep meekrijgt. Dan bereik je veel meer". Veel kans is daar echter niet op. Ook de gelijkgezinde landen: o.a. Scandinavië, Canada en Nederland) blijken niet op alle punten even gelijkgezind. Ook hier bestaat geen unanieme steun voor een hulpdoelstelling van 0,7% met een tijdslimiet voor het bereiken ervan in 1985. Bij de Strategie-onderhandeHngen is ondertussen een zeker optimisme te bespeuren. Men is het eens geworden over een na te streven groeidoelstelling voor derde wereld-economieën van 7% jaarlijks. Het belang van een strategie wordt hier inmiddels ook regelmatig gerelativeerd. ,,Eén van de redenen waarom er een goede kans is dat de Strategie zal worden aangenomen, is dat deze niets betekent", zei een cynisch westers diplomaat. Bij de discussie over de procedure voor een nieuwe onderhandelingsronde schuiven de partijen met uiterst kleine stapjes toe. De Groep van 77 stelt een compromis voor. Alle onderhandelingen beginnen in het centrale lichaam waar alle landen gelijkelijk vertegenwoordigd zijn en de verschillende onderwerpen in hun onderlinge samenhang besproken kunnen worden. De concrete uitwerking vindt plaats in de gespecialiseerde organen of in te stellen ad hoc groepen en de uiteindelijke besluitvorming vindt weer in een plenaire VN vergadering plaats. Onduidelijk blijft of het zwaartepunt van de beslissingsmacht nu in de tweede of in de derde fase ligt. Met hun overmacht in IMF en Wereldbank zullen de rijke landen een verschuiving naar de centrale VN-vergadering niet gemakkelijk accepteren. Dat zou betekenen datje ,,de grootste schuldenaren de bank laat besturen", zei de Japanse ambassadeur hier tegen de pers. Nederland heeft intussen vanuit de Tweede Kamer de aanbeveling gekregen zich positiever op te stellen tegenover de eisen op dit punt van de G77. Dus gaan we overstag, zij het wel zo zachtjes mogelijk.

Vrijdag 29 augustus Aan het einde van de vijfde zittingsdag voert De Koning het woord in de plenaire vergadering. Voor de Nederlanders hier natuurlijk toch een beetje spannend. Op de openbare zitting van de Brandtcommissie in Den Haag hield de minister een opzienbarende rede, waarin een aantal zeer concrete voorstellen werd gedaan. Er deden hardnekkige geruchten de ronde dat

de collega's van Financieën en Economische Zaken achteraf niet zo gelukkig met deze voorstellen waren en iedereen was benieuwd wat er nu van zou zijn overgebleven. De rede hier was zeker niet één van de slechtere van de ruim 100 verhalen die hier sinds maandag zijn gehouden. De Koning pleit voor het op korte termijn realiseren van de hulpdoelstelling, voor grootscheepse werkgelegenheidsmaatregelen t.b.v. de derde wereld, voor incorporatie van de resultaten van de vrouwenconferentie van Kopenhagen in de tekst van de Strategie en voor een verbetering van beoordelings- en controle procedures. Op de agenda en procedure voor de onderhandelingsronde gaat hij, vreemd genoeg, niet in. Wel op belangrijke onderwerpen in deze onderhandelingen. Hij pleit voor terugdringing van de olieconsumptie in het westen (maar geeft niet aan hoe), voor ontwikkeling van nieuwe energiebronnen, voor stabihsering van het aanbod tegen voorspelbare prijzen en voor extra steun aan de olie-importerende ontwikkelingslanden. Op financieel- en monetair gebied moeten bij het verstrekken van leningen de oorzaken van de tekorten in bepaalde landen, in de beschouwing worden betrokken, vindt de minister. Het toch al lage consumptieniveau mag door de voorwaarden niet nog verder worden aangetast. Het doorvoeren van de noodzakelijke hervormingen laat De Koning echter nog steeds uitdrukkelijk aan het IMF over, hetgeen in strijd lijkt met de aanbevehngen uit Den Haag. Het pleidooi voor een kwijtschelding van schulden, in een periode van 10 jaar, van armste ontwikkelingslanden, wordt nog eens herhaald. Op handelsgebied tenslotte pleit de minister voor vergroting van importen uit de derde wereld (de ,,kwantitatieve doelstellingen" uit de Brandt-speech zijn verdwenen) en voor de formulering van een lange termijn handelsstrategie. Waar deze strategie op moet mikken, zegt hij niet. We hebben vanmiddag, als NIO Vereniging, een niet al te vriendelijke reaktie op de speech uitgegeven. ,,De rede van minister De Koning staat bol van goede voornemens, maar is op een aantal punten te weinig concreet en biedt weinig aanknopingspunten voor baanbrekende initiatieven van Nederland tijdens deze Speciale Zitting. Het verbaast ons dat de minister bij zijn beschouwing over de Strategie zoveel nadruk legt op de ontwikkelingshulp. De indruk wordt gewekt dat er met het bindend opleggen van 0,7% CDA een effectieve ontwikkelingsstrategie is. De NlO-vereniging constateert een steeds verdergaande vereniging van de internationale ontwikkelingsdiscussie: deze concentreert zich meer en meer op hulp en energie. De invloed van particuliere buitenlandse investeringen, de overdracht van wetenschappelijke kennis en technologie, mogelijke energiebesparende maatregelen, herstructurering van de nationale economieën van de ontwikkelde landen, het verband tussen ontwapening en ontwikkeling komen onvoldoende aan de orde."

Alles goed en wel, maar het komt te laat voor de krant van morgen, zo is kort samengevat de reaktie van de Nederlandse pers. Nieuws is alleen wat nèt gebeurd is. Een bericht van vrijdag kan niet meer in de krant van maandag, ook al gaat het om een Strategie voor de komende 10 jaar.

Dinsdag, 3 september Het lange weekend, met de maandag hier als nationale feestdag, is gebruikt om op allerlei niveau's formeel en informeel koortsachtig te onderhandelen. Een doorbraak is nog niet geforceerd. Een informele werkgroep heeft een nieuw compromis voor de procedure voor de onderhandelingsronde voorgesteld. Er zijn nog steeds 3 fasen en er lijkt wezenlijk weinig veranderd. De VS en de EG benadrukken nog steeds het benodigde respekt voor de competentie van de gespecialiseerde organen. Een nieuw geschilpunt heeft betrekking op de uiteindelijke stemprocedure. Is in de derde fase een meerderheid van stemmen voldoende, zoals de Groep van 77 wil, of moet er consensus worden bereikt (zodat de rijke landen te vergaande veranderingen altijd nog weer in de plenaire vergadering zullen kunnen tegenhouden). De Strategie-werkgroep lost zo nu en dan wat omstreden punten op, maar heeft hulp en energie als voorlopig te ingewikkeld terzijde moeten leggen. Het lijkt erg onwaarschijnlijk dat de zaak hier vrijdag is afgelopen. Van Nederlandse kant zijn hier geen initiatieven meer te verwachten. Naast het overleg in de werkgroepen, in het ad hoc comité, in de EEG en tussen alle rijke landen, ,,is het fysiek onmogelijk om ook nog eens gelijkgezinden-overleg te hebben", aldus een ambtenaar. Het ICDA-programma in het Church Centre concentreerde zich vandaag op de werksituatie van vrouwen in de electronische industrie in Oost- en Zuidoost Azië. Als gevolg van een toenemende concurrentie van goedkope importen uit Japan en de relatief hoge lonen die in het westen middels vakbondsstrijd bevochten zijn, kwam er vanaf het begin van de 60er jaren een massale overplaatsing van produktie naar deze gebieden op gang. Van de werkers in de electronische sektor in dit gebied bestaat naar schatting 85% uit vrouwen. Volgens onderzoeker Rovert Snow ,, worden vrouwen beschouwd als de goedkoopst mogelijke bron van arbeid in deze landen en wordt het bovendien van hen het meest onwaarschijnlijk geacht, dat ze zich in een vakbeweging organiseren." De vrouwen komen in het algemeen tussen hun 16de en 18de jaar uit de plattelandsgebieden naar de industrieën toe. Ze zoeken hier de mogelijkheid tot financiële onafhankelijkheid maar blijven daarnaast in veel gevallen hun achterblijvende familieleden steunen. De vrouwen maken extreem lange werkdagen, bijzonder monotoon en vaak vuil werk en worden daarbij nog erg slecht betaald. Minimumloon-regelingen worden, voor zover ze al bestaan, met grote regel-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen